Sevgi bizim canımızdır kanımızdır
Gönüllerimizin gülüdür
Biz onunla yaşar onunla severiz
Biz onunla var oluruz
Biz onunla hissederiz
Ağlayan tebessümlerimiz onunla güler
Allah insanları birbirine sevgi ile bağlar
Yoksa dünya viraneden başka bir şey değildir
Onu taptaze diri kılan sadece sevgidir
Dil kulak göz bu bayrağı sallarsa,
Dünya insan mutlu olur
Gülen bir yaşam onunla olur.
Gönüller sevgi ile kıymetler üstü olur
Sevgi ile kaleler kan dökülmeden fetih
edilir
Gözlerimiz kalplerimiz odur ışığı
Bizler gözlerimizde sevginin ışığı
Kulağımızda sevginin sesleri
Ellerimizde sevginin sıcaklığı ile
yaşamalıyız
Ondan değil mi geçmişimiz tarihimiz sevgi
ile yaşadı yaşattı
İnsanlar ruhlarını sevgiye adadı
Sevgi ile yaşayalım
Sevgi ile ölelim
Soğuklarda onunla ısındı tarihimiz
Bizlerde onunla ısınalım artık
Kinin fesadın kol gezdiği şu zamanda
İnsanların kan kustuğu şu anlarda
Bilin ki en temiz kalan sevgidir
Ondan daha gerçek hiçbir şey yoktur
Tüm toplumlar onunla yaşamış mutlu olmuştur
Bir anne ninnisinden daha yumuşak sarması
Bir annenin en güzel sıcaklığı gibi
kucaklaması
Tüm borazan kötü niyetli seslerin kesilmesi
Bilin ki sevgi iledir başka hiçbir şey
değildir kalplerin sevmesi
Eğer Rahmanın yaratma sevgisi olmasa idi
Rahmetellil âleminin sevgisine âlem
yaratılmazdı
Rahmetellil âleminde insanlara Rahmeti
getirmezdi
Kâinat bir sevgi şiirinde mısralardır
Yerküre bir şiirin kafiyesidir
Altın gümüş borsada kaybedilir
Ama sevgi kaybetmeye kapatmıştır kapısını
İçeriye girmeyi becerebilen
Değerini bilirse bir daha çıkmaz dışarıya
onu görebilen
Canavar ruhlar sevgi ile savaşmayı göze
almamış
Sevgiyi karşısına alanlar hep kaybetmiş
şaşı kalmış
Sevginin iksirli anahtarı her kapıyı açmış
Bu kapıdan girenlerde hayretten lezzetten
parmaklarını yemiş
Varlığının güzelliğini hakikatini görünce
selam ile önünde eğilip şapka çıkarmış.
El ayağa bilin ki rakip olmaz
Dudak dili ayıplamaz
Kulak gözü ayıplamaz
Kalp aklın yoluna çelme takmaz sevgiyi
görünce bilince
Canlıyı cansızı Rahman onunla yaşattırır
Tüm dilberler onu dili ile güzelleşmiş
sevilmiştir aşk ile
Kudreti sonsuz onun ile konuşun der insana
Vüsat gönüllerle bağlanın sevin der
kullarına
Varlık onunla yorumcusunu bulmuştur
İdraki sayesinde incelemiş manasını bulmuş,
Hayretten sarılıp tefekküre dalmıştır.
Tefekkürle sevgiyi sarması hikmettir
Her şeyi onunla yorumlayıp son noktayı
koyması muhabbettir.
Damlasında deryayı yaşatan
Zerresinde de güneşi ile deryaları ısıtan
Aksettirmede gönülleri coşturan
Bir
adım önde melekleri geçen sevgidir
Yeryüzünü şereflendiren
Tüm başlara taç giydiren
Ruhun derinliklerinde volkan gibi kaynayan
Kıvanç vesilesi sevgidir tüm kalplere yol
olan
Tüm kötülükleri dengeleyen armoni
Kin ve nefretin müşahididir
Düşünce ve şuurun ışığı
Zulmetle kapatılmış gönüllerin güzelliği
Cehennem ateşini söndüren yağmuru
Cennete İrem’den ırmaklar akıtan nuru
Yer kürenin otağı
Melekût ufuklarının bayrağı
Ruhani gönüllerin taşıyıcısı
Livalaşan bayrağın semasıdır
Bu cihan o nadide güle bahçe
Varlık deryası o nadide inciye sedef
Ebedi bir yolun kapısı
Gözler onunla hitabını bulur bedenin odur
yapısı
Karanlıklara latif bir ışık kapısı
Ruhumuza billur billur nur nur huzurun
binası
Güzelliğin şahikası
Bunun için yarışıldı
Bunun için dağlar delindi
Bunun için çöller aşıldı
Bunun için Yusuf zindana atıldı
Bunun için Züleyha ve kadınlar hayranlıktan
Ellerini kesti bilmeden, bağrı ateşlerle yandı
Cennet ile güzellikleri ile cemalinin
parçası
Güzeller güzeli Yüce Rahmanın cennette
cemalini seyrettiren
Nurdan
parçası.
Hatta Beni Sâd yurdunda iken, yani daha çocukken,
Akşam evlerine dönen çocuklarına
anneler:
“Bugün sen Muhammed (s.a.v.) ile oynamışsın” derlerdi.
O kokuyla Badiye yaylası bereketlenmiş ve gülistan oluvermişti.