Gülseren öylesine kötü günler yaþamýþtý ki unutmasý imkânsýzdý. Uðradýðý onca haksýzlýða, kiþiliðine yapýlan saldýrýlara raðmen kendini hala güçlü hissediyordu. Hiçbir suçu yoktu ama kim inanýrdý ki ona?

Mahkeme günü gelip çatmýþtý. Sanýk sandalyesine doðru yürürken hayatýnýn en uzun yürüyüþü olacaðýný düþündükçe aklýný kaçýrýr gibi oluyordu. Çevresine bakmadan yürüdü gururlu ve sinirli bir edayla... Salonu dolduran birçok kiþinin bakýþlarýný üzerinde hissediyordu.

Davacý avukatýn sorularýna kadar her þey yolunda gibiydi. Sorular ardý ardýna saðanak gibi gelmeye baþlamýþtý. Ayný iþyerinde çalýþtýðý kuzeni Olcay bilgisayar kayýtlarýnda sahtekârlýk yaparak paralarý zimmetine geçirmiþ, olay fark edilince de intihara kalkýþmýþtý. Ýki gün yattýðý hastanede kurtarýlamayarak ölmüþtü. Ölmeden önce de davaya adýný bulaþtýrmýþtý.

Kendi ailesi bildiði Halasý ve Eniþtesi bile kendine inanmazken, yabancýlarýn kendisine inanmasýný nasýl bekleyebilirdi. Aylar önce aralarýndaki köprüleri atmýþlardý. Hâlbuki Olcay ile iki kardeþ gibi büyümüþlerdi.

 Davacý Avukatý senaryo üzerine senaryo yazýyor, adeta edebiyat parçalýyordu. Anlattýklarýnýn çoðunu bile duymamýþtý Gülseren…

Genç Avukatýn soðuk bakýþlarý genç kýzýn yüzünde yoðunlaþmýþtý. “Ne kadar rahat bir insansýnýz? Söyleyeceðiniz hiçbir þey koy mu? En ufak bir suçluluk duygusu bile hissetmiyorsunuz? Sözleri bardaðý taþýran son damla olmuþtu.

Gülseren “Hayýr,” dedi sert bir ifade ile… “Hiçbir suçluluk duygusu hissetmiyorum… Vicdan azabý da… Ben suçlu deðilim. Büyük bir hata yapýyorsunuz,” dedi. Gülseren gözyaþlarýný tutamamýþ ve aðlamaya baþlamýþtý.

Gülseren davanýn ne olacaðýný tahmin edebiliyordu. Hayatýnýn geri kalan kýsmýný karanlýk duvarlarýn arasýnda geçirmek istemiyordu. Yirmi üç yaþýnda ve henüz hayatýnýn baharýndaydý. Hiçbir þey yapmamýþken niye ceza çekecekti? Suçsuzluðunu ispat etmesi gerekiyordu ama nasýl? Ölmek üzere olan birinin sözleriyle bu duruma gelmiþti. Olcay’ýn bu iftira ve ihaneti affedilir gibi deðildi.

Önce salondan dýþarý çýkarýldý. Kararý bekliyordu. O anda neler yaþadýðýný anlatmak mümkün deðildi. Yaþlý Avukat geri döndüðünde þaþýrmýþ görünüyordu. “Çok þanslýsýnýz. Son anda davadan vazgeçtiler,” dedi.

Gülseren, kulaklarýna inanamadý. “Davadan vaz mý geçtiler?” dedi. Bir yandan sevinirken, diðer yandan zayýf insanlar üzerinden hayatýný kazanan tüm erkeklerden nefret ediyordu. Arkasýna bile bakmadan binadan çýktý. Güneþin altýnda yavaþ adýmlarla yürüyerek özgürlüðün tadýný çýkarmak istiyordu.

Ayný hafta iþini kaybetti. Ayný zamanda birikmiþ bir parasý da yoktu. Asla iyi bir iþ bulamayacaðýna, normal bir hayat süremeyeceðine, birinin ölümüne sebep olmanýn yükünden kurtulamayacaðýna inanmaya baþladý. Mahkeme bitmiþ de olsa, insanlarýn gözünde o hala suçluydu.

Geçmiþi deðiþtirmek elinde deðildi. Geleceðini düþünmek zorundaydý. Ne parasý, ne iþi, ne evi, ne ailesi ne de arkadaþý vardý. Daha çocuk denilecek yaþta ailesi ölmüþ ve tamamen yalnýz kalmýþtý. Bir yolla malvarlýklarýnýn üzerine konan halasý, Gülseren’e bir üvey evlat muamelesi yapmýþtý. Olcay’ýn yaptýðý tüm suç ve ceza kendi üzerine yýkýlmýþtý.

Bir gün Olcay’ý kendinden birkaç yaþ büyük evli ve zengin bir kadýnla öpüþürken yakalamýþtý. Kocasýný genç bir erkekle aldatýrken yakalanmýþ olmak, güzel bayanýn ise hiç hoþuna gitmemiþti. “Kadýnýn arzularýný yerine getirmek için zimmetine para geçirmiþ olmalý…” diye düþündü.

Tamamen sýkýlýp daraldýðý bir anda, bir çýkýþ yolu vermesi için Allah’a yalvardý. Ne gidebilecek, ne de sýðýnabilecek bir kapýsý vardý.

…

Bilirim kapýn geniþtir

Yokuþun sonu iniþtir

Bu bela nedir Allah’ým?

Ýmtihan nasýl bir iþtir?

…

Kapý ardýnda kapýn var

Zerre içinde yapýn var

Ben aklý ermez bir kulum

Her þeyde ne çok hakkýn var

…

Beklemediði bir anda kendisini savunan avukat aramýþtý. Aklýna bir yýðýn soru geldi. Korku ve endiþe duymaktan kendini alamadý. Avukat kendini yanýna çaðýrýyordu.

Avukat iyi veya kötü bir þey söylememiþti. Bir yýðýn soru, bir yýðýn endiþe ve korku yeniden yüreðini kapladý… Bir süre gidip gitmemekte tereddüt etti. Kalktý Avukatýn yanýna doðru yürümeye baþladý.

...

Ant-100913

...devamý var...