Sanma ki bir lütuf,
Tüm hissettiğim;
Sanma ki bir özür
Her an dilimle
zikrettiğim.
Kuru kalabalığın
arasında
Tek duyumsadığım
Yalnızlığım,
Engel olamam;
Yağan yağmurda
Çağlar gözyaşlarım.
Ne kibir tanırım,
Ne de hasret,
Gelse elimden
Yine seçerdim aynı
şıkkı
Yaşadıklarıma namzet.
Suskunum her daim,
Başka yolu yok;
Gururum gider önde,
Ara ara olsam da
Yanan ışığa pervane.
Bu ışık ki;
Yolumu aydınlatan
Bir de bakarım ki;
Beni dertten derde
sokan.
İster uzak
İster yakın,
Hükmündeyim ben
Bitmek bilmez efkârın.
Çare var mı bilinmez,
Pervasızımdır
Ve bilirim ki
Asla bu yoldan
dönülmez.
Gör işte gör,
Bu da benim fıtratım.
Dost ya da düşman
arama,
Ecel gelse de kapına;
Bitmez bu kara sevda.