Manisa da İşçilerimizle beraber
insanlığımız yüreğimiz öldü
Kelimeler heceler sözler öldü
Bu kaçıncı facia bilinmez
Yetkililer güzellik uykusunda
Bir lokma ekmek için
Kara kömürün rengine bürünen canların
değerini
Güzellik uykusuna yatan yetkililerin
Patronların
Anlamasını beklememek yanlış olur
Yine gözyaşı katran karası
Yine yürekler de katran karası
ayrılık
Ve yine sonuç aynı
Yine aynı açıklama olacak
Hem de oskarlık
Hatta Nobel ödülü aldıracak
Hiç kimseye kaptırtmadığımız utançlık
ile dolu
“Dayanıksız malzeme kullanılmıştır “
En önemlisi ihmal
İnsana verilmeyen değer
Kasalara paraların dolması için
İnsan değerinin hiçe sayılması
Sözlerin kelimelerin dillerin lal
olduğu
Yüreğimizin hatta öldüğümüzün anıdır
İnsanlık için El Fatiha
Ölmüştür insanlığımız.
İnsanlığımız ölmüştür
İyi de olmuştur
Zaten bu insanlığımızın hiç kimseye
faydası olmadı ki
Mehmet Aluç