Gecem hasret yüklü çıkmaz sokaklardayım
Yalnızlığın dibine vurdum isyan kapımı çaldı
Kapattım isyana kapımı yine sabah zor olacak
Gidişinle darbe yiyen yüreğim azabı yaşadı o gün
Ağardı bak saçlarım o gün
Sensizliğe tahammül etmek çok zor bugün
Ümidim yanımda gözyaşlarımda akar her gün
Kapattım isyana kapımı yine sabah zor olacak
Sabah olsa ne yazar yine karanlık
Uyusam bile bana ıstırap veriyor
Uyanıkken yaşadığım kâbusu
Uyur iken rüyalarımda yaşıyorum
Yalan dünya sensizlik gibi zaten yalan
Kapattım isyana kapımı yine sabah zor olacak
Kâbus ruhum ile oldu arkadaş
Çıkmaz sokak yolum ile oldu dost
Sensizliğin darbesi zamanım ile oldu yaren
Hüzün dolu gözyaşlarım dakikalarım ile oldu eş
İsyana kapattım kapımı tek kazancım o oldu
Kapattım isyana kapımı
yine sabah zor olacak
Sensizliğe söz geçiremiyorum yüreğime
Karanlık gitmiyor kapımdan
Gündüzümün güneşi sönük
Seni sordum herkese kullara
Gören yok bilen yok adresin kayıp yollarda
Kapattım isyana kapımı yine sabah zor olacak
Vicdanın yoktu senin bir avuç paraya sattın
Ben seni severken sen uzak ellerde nasıl yattın
Dostların bile sana nefret dolu gözlerle bakarken nasıl
kaçtın
Gurur koynuna aldın vicdansızlığın atına bindin beni yaktın
Allah güldürür mü yüzünü ihanet ile oldun başka gönül ile
oldun
Sensizliğe kapattım kapımı yeni bir hayatın kapısını şimdi
sensiz açtım
Mehmet Aluç