Online Üye
Online Ziyaretçi
bir sarı yaprağın düşüşünde
özlemlerimi yitirdim sürgün mevsimlerde
tebessümlerimi sonbaharlar çaldı
keşke uyandırmasaydın
buğulu bakışlarının gölgesinde ıslanırken
saçlarımda nefesinin izi
kirpiklerimde düşmeye direnen yudumsun
hüznün çileleri içimde
şakaklarıma yağanlar hasretin değil
içimin zemherisi
mutluluk gönlüme uğramaz kimi zaman
bağrıma düşen dikenler olur
bülbüller konmaz hayallerime
gülü öperken göz yaşlarım üşür
baharsın içinde menekşeler
renklerin gökkuşağı ellerimde
umutlarımı götür bir kelebeğin kanatlarında
hadi mutluluğa uç
yüreğim senin
ölmek kaderde varsa
aşk hak edenlerin olsun
toprağa düşmesini bilirim
kokusu yabancı değil
yeter ki içimde ağlama
sevmek ölümüne güzel
sana yaşamak yakışır
bana gömülmek
aşka bir bedel yeter
sevdalar iki kalp ister
tabutlar tek kişiliktir