Örselenmiş süzgün bir
ruhun bilinç ötesi
Tüm o yansımaları
İzafi gölgelerin yegâne
sığınağı
Süzgecinde iken zamanın
Dilimdeki o kekremsi
acı.
Sarnıcı hüznün
Yaftalanmış o gönül
yarası…
Pelesenk olmuşçasına
Nice şarkı biteviye,
Görünenin perde arkası
Sır dolu,
Sınanmanın da ötesi.
Sığıntı bir hasret
Olmaza duyulan özlem
Bir bir dizili iken bir adım ötede
Ne yıkıntı ne tek bir
sızıntı
Geçilemez ki ileri.
Sıkıştıran,
sıradanlaştıran
Çocukluğumun hoyrat
yankısı
Ta güne ulaşan.
Çok oldu eseli
Başımda o kavak
yelleri.
Yarından önce
Bırakmaz iken yakamı.
İlk gençliğin
tedirginliği
Bitimsiz hikâyeler,
Boynu bükük tüm düşler
Donatırken anımı
Donanırken başımda.
Nasıl da sarmal
Telaffuzu ertelenmiş
çok önceden
En az ertelenmiş aşklar
Kadar kıvrandıran…