Devinirken âlem biraz uzaðýnda mýyým ne belki de fazlasýyla iç içe tüm korku ve kaygýlarla.

Kýrýlma noktasýndayým çocukluk yanýmdan elde kalan tüm o hayal kýrýklýklarý ve yaþanmýþlýklardan müteþekkil bir döngüye dâhil olduðumdan beri. Israr edilse bile ne çok þey var gizli saklý anlatmaya teþebbüs etme olasýlýðýmýnýn olmadýðý.

Milyonlarca kez çaldýðým o þarký ta çocukluktan yadigâr. 1970’lerin ortasý ve sýcak bir yaz geçirdiðim o uzun tatil eve týkýlý kalmanýn verdiði sýkýntý ile. Hammurabi kanunlarýndan kim bilir kaçýncýsý sýrtýma yüklenen. Nefes alamadýðým günler ta o zamandan yadigâr. Þen þakrak kahkahalarýn çok ötesindeyim ve doya doya yaþayamadýðým ilk gençlik yýllarým. Henüz tanýþmadýðým nice duygu nöbette evrim geçirilmeyi beklerken tarafýmca.

Nice oyun, nice hayal ve nice görünmez kahraman eþiðinde iken çocukluðumun. Oyalayan, avutan ne çok saðaltýcý ve dinginleþtirici yönü varmýþ meðer tüm o imgelerin. Sahipsiz sandýðým çocuk yanýmý kollamak bu gün bile vazgeçilmezim. Ne olursa olsun kýrýcý ve yadýrganasý hala canlý betimlemelerle dolanýr zihnimin alt tabakalarýnda.

Mýhlanýp kalmýþ olsam da hala yarýnlar sakil ve sefil görüntüsüyle biraz ileride uzatsam elimi yakalayacak kadar olasý ve bir o kadar muðlâk.

Sayýlý arkadaþlarýmdan biri ya da bir kaçý ama hiçbir zaman tam anlamýyla yakýnlaþamadýðým zira ne çok uzakmýþým kendime.

Kobayýmý kendim yarattým ve denek tahtama her daim yatýrdýðým o benlik bir cýmbýzla dikenleri ve sýyrýklarý tek tek ayýrmaya çalýþýrken duyumsadýklarým: Biraz yakýn biraz uzak ama genelde oldukça yabancý. Ýçimdeki yabancý yeteri kadar zorlarken teneffüs ettiðim ortamda tahammülüm yok artýk yeni hesaplara ve yeni davalara.

Karmaþa yaratýrken kargaþayý soyutlanmak nasýl can yakýcý. Elimin tersiyle ittiðim tüm ithamlar yeteri kadar eziyet verdiði gibi köþeye sýkýþtýrdýðým o alt bilinç belki de tarafýnca köþeye sýkýþtýrýldýðým.

Dýþ dünyanýn yeknesak dayatmalarý da savdý sýrasýný. Tek bir metafor olsa gam yemeyeceðim ve bin bir ilinti gerçeðe yakýn bana çok uzak ya da bana dair ve soyutlanmýþ gerçek dünyadan.

Homojen bir seyrelti de az kabul görür deðil hani zaman zaman heterojen onca dayatma yaftalarken ve iz peþindeyken.

Sürece müdahil olmak ya da haricinde tutulmak ise en can yakýcýsý. Süreç ve malikleri ya da dünyalar ait olmadýðým ve benim dünyam anlaþýlamamanýn eþiðinde ve anlatamadýðým ne varsa günbegün daraltan ruhumu ve nefes borumu kelepçeleyen.

Dehþeti ve depreþtirdiði tüm o sýnýr ihlalleri hiçbir sýnýfa ait olmamanýn verdiði o önsezi tanýmsýz ve vasýfsýz bir kimliðin çýrpýnýþý yitip gitmekteyken.

Miladým ve çýkýþ noktam ve tümlerken benliði onca ayrýk otu. Fazlasýyla hicap edilesi derken kamaþan gözlerim. Aðýrlaþan göz kapaklarým iþte bir kez daha ele verdi ben elimi uzatýrken boþluða ve avuç içi yangýnlarým buz kesmiþ bir bedenin eþliðinde fýsýldarken ölü yaným yokluðun verdiði o tasa ile. Merhem olmak adýna derinde açýlan yaralar kabuk baðlamazdan önce defalarca kanayan…

Büründüðüm o haletiruhiye nasýl da yadýrganasý ve acýmtýrak dokunuþlarla hiçbir anlam ihtiva etmeyen farkýndalýðýmýn çok uzaðýnda. Oysa nasýl yakýn bilirdim yakýn bilindiðimi tahayyül ederken büyük bir vurdumduymazlýkla.

Nabza göre þerbet verememenin yarattýðý yýkým insanlarda. Fazlasýyla yalýn bazen çok uzak oysa yakýn durmanýn güdümü çevrelerken onca sarmal kanýksanmanýn eþiðinde. Ahengi tutturamadým besbelli ya da akordum bozulmakta günden güne. Cýlýz bir ses peydah oldu uzaklardan belli ki adýmý çaðýrmakta uzak dokunuþlar beni daha da uzaða taþýyan.

Edebimden olsa gerek tüm bu sakýnca. Ne göz önünde ne de kapalý bir kutu. Belli ki araftayým yeniden mevcudiyetim yaftalansa da bin bir sakýnca yaratýrken. Neyi katarsanýz katýn içerisine. Ýster aþk diye telaffuz edin ister merhamet bir o kadar eksilti ekleyin varlýðýmý çoktan ipotek ettirmiþ olmanýn getirdiði o ithamla. Ne kadar uzaðýnda dursam da yeridir. Haddimi aþmamalýyým, kalpler kýrýlmamalý ve asla sorulmamalý yasak sorular. Ne cevabý olasý ne de yargýsý, yergisi mubah. Kelimelerin tasarrufundayým bu günlerde zira fazlasýyla harcadým duygularýmý yok yere üstelik. Üç beþ kýrýntý kaldýysa ne mutlu bana. Varsýn onlar da bende kalsýn. Anlatsam da anlaþýlamayacaðýmý biliyorum. Hoþ bir enstante doðrusu. Duvar dibinde bekliyorum oysa nöbetimi bitirmeksizin ve sakýncalý duygularla savaþ halindeyim: Ne aþk ne nefret ne de hayal kýrýklýðý… Sadece hüzün saklý hücrelerimde kovuþturmalarýn bir neticesi belli ki. Tuzaklar çoktan kuruldu ve kim bilir kaç milyon kez yakalandým, yaralandým, istiflendim tüketilirken tüketmemek adýna. Kolektif bir bilincin sýra dýþý isyaný olsa olsa bir o kadar sýnýrlarý zorlayan ve hiçbir kitaba sýðmayan. Hayýr, hayýr bir o kadar özgürüm an itibariyle. Harcýyorum tüm kelimeleri uçuþurken atýn yelesi ve dörtnala. Daha hýzlý, daha hýzlý hatta durmaksýzýn. Coþkulu bir hüzün benimki yaþama baðlayan ve acýsý ta derinden hissettiðim. Binlerce sene evvel doðdum ve kim bilir kaç yaþýndayým. Gölgesindeyim Ýlahi Gücün görülmez olmanýn verdiði o güvence sayesinde.

Harf öbeði olmaktan çýktý tüm kelimeler. Biçimlendiriyorum ve sýradanlaþtýrýyorum sýradan olmamak adýna. Anlatýyorum ve dinliyorum rüzgârýn sesini uçuþtururken saçlarýmý.

Öðretiler bilinçaltýmdan çýkma arzusuyla yakýp yýkýyor ortalýðý. Belli ki miadý doldu artýk. Yeni bir ben olmanýn eþiðindeyim artýk tüketirken eski beni. Ne varsa muðlâk ve yaralayan yeter ki uzak dursun benden. Ne yeni bir sancý ne de yeni bir hüzün dalgasý ve inisiyatifimde olan ne varsa. Belli ki bir dokunuþ bu uzaklardan dokunan saçlarýma tüm imgelerin ötesinde…