Varoluþun sancýsý devinirken itham ve yargýlar ile aldý boyunun ölçüsünü insanlýk.

Sýradan bir ömrün kýyýsýnda seyrindeyken âlemin hepten yitip gitti umutlar olasý varlýklarýn hicap edilesi ve sýrnaþýk tutumlarý bir bir kustu nefretini, ötelerken sevginin dirayetsiz maðduriyetini.

Ne bariz bir sebep ne de bir çözümleme süreci. Tek eksik iken merhamet, acýnasý bir kin ile yol aldý köleler þeytanýn boyunduruðuna girmiþ iken.

Ambiyansýn vurdumduymaz týnýsý savruk ithamlarla ve silik gölgelerle nüksetmekte inceden inceye.

Çok derinden ama yakýn duran belli belirsiz bir naðme çalýnmakta kulaklarýma nakaratý az sonra dilime pelesenk olacak.

Bir gölge taarruzunda kýsýlýp kaldýðým. Kaçmak gerek, demek düþse de payýma varla yok arasý o tutarsýzlýðým tutkunu olduðum tüm varsayýmlarý ötelemekte. Seçenekler çentiklerle dolu. Eleye eleye ne mi kaldý geriye… Fark eder mi ki? Ne de olsa her þýk birbirinin öz alt kümesi. Hoþ kombinasyonlar ve muhalif öngörülerim tek dayanak teþkil eden o kýsýtlý çerçevede sýkýþýp kalmýþ bir kere.

Tahakküm ya da sayýsýz varyasyon senaryoya dâhil ettiðim tüm suretler adý saný kayýp. Eklentili garip bir rabýta, sýðýntý varlýklarýn sýðýnaðý buz yürekler tezat düþülesi.

Týrnaklarým ile kazdýðým çukuru doldurmaktayým avuç avuç yenilgi haricinde nice gömüt asaletin uzaðýnda yakýnýnda cehaletin ve masumiyet kayýplarda iken. Tek ikilem bu olmasa gerek ya da tek yanýlgý. Daha vakit var besbelli. Var ki yetmemiþ tüm yenilgi. Eserekli ve tutarsýz hangi zihniyete tabi olmuþsa bunca insan kayýplarda pek çok mefhum. Kayýplarda sevgi ve güven odaklý aþklar uzaðýnda ya da uzaðýmda. Var olmamýþ ve hicap edilesi.

Kalan yarým yarýna meyletmiþ bir kez. Ne de olsa umutlar tükenmez… Sahi, en son ne zaman telaffuz etmiþtim bu öngörüyü? Madem tükenmiyor nasýl ölmekte gün. Madem devinmekte insan nasýl oluyor da her yeni yenilgi muhalif bunca ümide?

Sahi, unuttum yoksa unutuldum mu? Yoksa kayýpta olan bir þey yok da þizofrenik bir sanrý ile mi ilerlemekteyim. Paranoyak düþüngeçler iþgal etmiþken nöron silsilesini varsýn ölsün solgun düþlerim. Elbet yeni bir doðum sancýsý ile seyrelir amaçsýz ve sakýncalý binlerce kaygý.

Aþk neydi ki de yoldan çýktý bunca insan? Ýnsana kök söktüren nasýl da sancýlý bir duygu. Varsa yoksa sonu hazin bir hikâye; isimsiz kahramanlar her daim mustarip kavuþamamanýn verdiði o burukluktan alýrken payýný.

Unuttum mu unutuldum mu? Yeni bir obsesyon aklýmýn kancalarýnda sallanýp duran.

Aldatmazken aldatýlasý tek canlý adýna insan denen. Yitip gitmiþ sadakat eklentili ve yoz ne varsa eþlik eden.

Gýyabýnda verilen hangi karar olursa olsun bir kere lekelenmiþ ise aþk ne gelir elden?

Neler gelmez ki ne de olsa ne vazgeçilir sevmekten ne de yankýsý diner hüsranýn. Üç beþ gözyaþýna deðmez mi o hicap edilesi deli dolu duygu.

Ne þiirler sona erer ne de ölür þair. Duygular ölümsüz ne de olsa fani olsa da beden.

Unuttum gitti bir kez. Unutulsam ne gam.

Ýþte kurtuldum o garip ve acýnasý sanýdan.

Dünden kalan ne bir esinti ne de tek bir tahakküm ve bir o kadar güneþe dönük yüzüm marazi her ne ya da her kim ise çoktan kaybolmuþ geçmiþin dehþetengiz karanlýðýnda düne hibeli ve hepten gömüt izbelerde acýnasý ve yordanasý.