Gül
kokulu Resul
Bir
adında Ahmet
Sensin
Âlemlere Rahmet
Hiç
çektirtmedin zahmet
Hep
okudun Rahmet
Sendin
Nurdan Muhammed
Gönüllere
yağdırdın nurdan iman demet demet
Gelişinle
yıkıldı husumet ile zulmet
Rahmanın
daveti ile
“Bir
gece
Kendisine
Bazı
delillerimizi
Gösterelim
diye kulu Muhammed’i
Mescid-i
Haram’dan,
Çevresini
mübarek kıldığımız
Mescid-i Aksa ’ya götüren
O zatın şanı ne yücedir!
Bütün eksikliklerden uzaktır O!
Gerçekten,
her şeyi işiten,
Her
şeyi gören o’dur.(İsra)
Sensin
nur gönlünle karanlığı aydınlatan
İnsanlığı
çıkardın karanlıktan
“O
ufkun en yukarısında idi.
Sonra indi ve yaklaştı.
Nihayet
kendisine iki yay kadar,
Hatta daha da yakın oldu.
Sonra
da vahyolunacak şeyi
Allah
kuluna vahyetti.
O’nun
gördüğünü
Kalbi
yalanlamadı.
Şimdi O’nun gördüğü hakkında
Onunla
mücadele mi edeceksiniz?
Sensiz
müminler kâinat hayat bulmaz
Sensiz
müminler mutlu olmaz
Seninle
olan asla solmaz
And
olsun ki
Onu
bir kere daha hakiki suretinde gördü.
Sidre-i
Münteha’da gördü Ki,
Onun
yanında Me'vâ Cenneti vardır
O zaman Sidre'yi Allah'ın nuru kaplamıştı
Gözü
ne şaştı, ne de başka bir şeye baktı
And
olsun ki Rabbinin ayetlerin den en büyüklerini gördü” (necm)
Peygamberimiz
(asm),
Yüce
Rabbinin: "Korkma ya Muhammed, Yaklaş!"
Buyruğunu
işitmeye başladı.
Nihayet,
Hiçbir
kimsenin hiçbir zaman
Erişememiş olduğu yakınlık makamına,
İlahî kabule, İlahî ikram ve ihsana nail oldu!
İbn Abbas’tan rivayet edildiğine göre
Peygamberimiz (asm):
"Ben,
Yüce Rabbimi gördüm!" buyurmuştur.
Peygamberimiz
(asm)
Miraç’ta Cenabı-ı Hakk’a
Selam
yerine bütün mahlûkatın ibadetlerini hediye etmiştir
Efendimizin
(asm)
Cenabı-ı
Hak ile olan bu konuşması
Bütün müminlerin miracı olan namazlarında
Okudukları tahiyyatın sözlerinden oluşmaktadır.
Zulüm
çağı kalmıştı orta çağdan
Sen
merhametle kâinata doğdun nurdan
Zalimleri
sensin Rahmanın izni ile iman ile boğan
Sensin
âlemlere Rahmet ile doğan
Gittin
miraç ile ötelere
Küfür
inanmadı dedi alavere dalavere
O
ki bunun ile oldu Sıddık
O
gül Resul dedi ise doğrudur dedi
Oldu
Sıddık
Oydu
Ebubekir Sıddık
Seni
bugün onunla yine andık
Hepimiz
olduk Sıddık
İnanmayanlar
öldükten sonra derler eyvah yandık
İnanmadık
yanıldık
Müminler
ki hepsi sana sadık
Rahmanın
izni ile
Sensiz
Mümine dünya dardır
Seni
sevenlerin gönlümüzde yeri vardır
Sensiz
her şey zarardır
Tüm
güzellik senin gönlünde vardır
Asırlar
öncesinde sen Muhammedül Eminsin
Kokunsa
eserdi, sanki yasemin nur nur gülümsersin
Beş
vakit namazı hediye getirdin
Beş
vakit bizi de miraç ile şereflendirdin
Geldi
kuran senin ile nefsimizi yendik
Biz
sen geldikten sonra güldük
Seninle
olduk dünyanın kâmil insanı
Sensin
Yüce Rahmanın ihsanı
Mehmet
Aluç