Fazla sancýlý olmasý gerekmiyordu aslýnda varlýðýný idame ettirmek için ne gerekiyorsa bir þekilde suyolunu buluyordu nihayetinde.

Kýyýsýndan köþesinden nasiplenmek yeterdi de artardý bile.

Yine þikâyetlerim arþý alaya çýkmýþtý vakitsiz bir mevsimde hangi ara beyit idi kim bilir soluklandýðým.

Ya da hangi hükme varmýþtým da sýzlanýp duruyordum çocuklar gibi.

Kaç sene geçti üzerinden kim bilir. Uzun yýllar yaþadýðým cennetimin kaçýncý mihrabýydý da ben hala huysuz bir edayla neyden dem vuruyordum hangi akla hizmet.

Günün de bir önemi yoktu oysa hele ki yýlýn. Yýl dediðimiz mademki günlerden mütevellit neden durduk yerde mimleriz ki seneler devirdikçe diðer yandan biz aklýmýzý baþa devþirmemiþken.

Sükût ikrardan mý geliyordu da hep koruyordum sessizliðimi yoksa yine mi çözemediðim bir lehçeyi dil bilip de konuþlanmýþtým bir köþesine.

Cennetimdi havasý ayrý güzel dokusu bir o kadar bana dair. Sözüm ona, demek olasý olsaydý hiç mi hiç yüksünmezdim bu gün o cenneti kaybettiðimin üzerinden ne kadar zaman geçtiyse.

Sakýncalarý belki de bað kurduklarýmýzýn bizi terk etmesi ya da bizim onlarý çürüðe çýkarýp yol vermek yolunu kaybetmemek adýna.

Sabahýn körü siz deyin þafak sökmüþ ben diyeyim uykunun kollarýnda geçmiþim kendimden. Geç bir saate tekabül eden hangi rakamsa yelkovanýn akreple sürtüþtüðü atmýþtým kendimi odama elimde ne var ne yok saða sola savurup. Hele ki bu denli daðýnýk olmam mýydý koca eve sýðamazken diðer yandan milyonlarca düþünce ile zihnimin odalarý týkýþ týkýþ.

Mesken tutmuþum bir kez duvarlar üzerime üzerime gelirken. Bir santimetreden feragat edemezken insan onca kitabý yay eve baþtan aþaðý tabii ki daralýr alan.

Ýçim içime sýðmýyordu gene o gün. Kim bilir neyin derdi idi beni esir alan. Bir seanstan öbürüne seðirtirken gece yine karaydý çok koyu ve çok sessiz. Sessizlikte yolumu bulmuþken etrafý kolaçan edip… dememe kalmadý ki zýpladým yattýðým yerde. Ne gece ne sabah. Ne karanlýk ne aydýnlýk ama ayyuka çýkmýþ bir kez baðýrtýlar üstelik kimden ve ne amaçla kaynaklandýðýný bilemezken.

Belli ki vukuat baþlayalý olmuþ bayaðý ki pencerelerde, balkonlarda insanlar öbek öbek bir kavga ziyafeti çekmekteler.

Tiz bir kadýn sesi hatta cýlýz bir kýz çocuðundan çýkarcasýna. Belli ki en ince tondan yankýlanmakta.

Sözcükler dün gibi hatýrýmda hele ki o çýðlýklar o melun sabaha eþlik eden nasýl da detone olmuþ göðe yükselirken.

Bunlar sadece girizgâhýný teþkil etmekte olayýn.

Zira kadýnýn yardýma ihtiyacý olduðu gün gibi ortadaydý. Telaffuz ettiði tek bir duyguya tercüman olduk biz meraklý insan grubu: Bir zulmü sonlandýrmak isteyen ve sadece yardýma gereksinimi olan bir kadýnýn isyaný.

Olayý uzun ve detaylýca dile getirme imkâným olsaydý keþke daha doðrusu yetilerim bu kadar körelmemiþ olsaydý da elimden bir þeyler gelseydi. Lakin sonradan anladým ki tek dertlenen benmiþim. Zira duyduðum üç beþ cümlenin beyanatýna göre uykusundan olanlarýn þikayetleri idi akabinde havada dalgalanan. Oysaki söz konusu olan bir kadýnýn içine düþtüðü o heyula boþluktu.

Bir insan pek çok þeyin kýyýsýnda ve ölüme çok yakýn hatta delirmeye saniyeler kala üstüne üstük yediði dayak da cabasý. Evet, ne yazýk ki o cýlýz bedeniyle koruyamadan kendini maruz kalmaktaydý karþýsýndaki adam tekme tokat giriþmiþken kadýna. Akla zarar doðrusu. Þiddetin dozu arttýkça bu sefer kadýnýn inlemeleri de ayan beyan göstermekteydi olayýn vahametini.

Yýllar evvelinde tanýk olduðum bir olay uzaktan olsa da ve henüz kadýn cinayetleri bu denli yaygýn deðildi. Ama insan vicdaný her zamanki duyarsýzlýðý ile seyirciydi ne yazýk ki günümüzde de süre geldiði üzere.

Bir elem bir dram bir facia.

Kendini korumayý býrakýn akli dengesinin geldiði o ince çizgi bir anda tamamen akli melekelerini yitirmeye saniyeler kala.

Önce arka arkaya polis arabalarý intikal etti sokaða. Belli ki sabahýn bir vakti uykusundan olmuþ birileri çaðýrmýþ ki canhýraþ þikâyetlerini iletiyorlardý birbirlerine pencereden pencereye.

Olay bununla kalsa iyi. Nitekim iþin boyutu daha da vahimdi. Tam anlamýyla çýðýrýndan çýkmýþken kadýnýn yaþadýðý þiddet sonlandýran olayý oldukça üzücü idi nitekim.

Zira baþa çýkamayýnca polis memurlarý bu sefer baþka bir araba ulaþtý olay mahalline ve daha sonra bizzat tanýk olduðum üzere kadýný teskin etmek artýk olasý deðildi ve gelen ambulansla yaka paça hastaneye sevk ettirildi kadýn. Kýsaca yaþadýðý þiddet ve kim bilir öncesinde yaþadýðý her ne ise sonunda aklýný yitirmiþti.

Belli ki kadýna yardýmcý olacak kimse yoktu yakýn çevresinden ya da henüz olay onlara intikal etmemiþti.

Hissettiklerim seneler sonrasýnda bile ayný etkiyi yapmakta.

Söz konusu olan baþýna gelen talihsizlikler sonucu bir insanýn baþýna gelebilecek en kötü senaryo. Büyük talihsizlik olmasýnýn yaný sýra beni en çok içlendiren çevredeki insanlarýn serzeniþi olmuþtu olay an itibariyle sona ermiþ olsa da ki talihsiz kadýn için aslýnda sonun baþlangýcýydý.

Fýsýltýlar ayyuka çýkmýþtý olay sonrasý.

Ýki apartman öteden oflayak puflayarak þunu söylediðine tanýk oldum gençten bir kadýnýn:’’Oh, þükür kadýný götürdüler de biz de rahat bir nefes aldýk. Allah Allah ne zorumuza sabahýn bir vakti ne hakký var bizi uykumuzdan etmeye.’’

Taraf olmak da deðil mesela ama tek önem arz eden bir insan evladýnýn trajediye dönen hayatý ve geldiði son nokta ki telaffuz etmeye dahi utanýyorum insanlýk adýna.

Sonuç itibariyle yorgan gitmiþ ve kavga bitmiþti her ne kadar talihsiz kadýnýn bir yorgan kadar deðeri olmasa da tebaa önünde.

Zaaflarýmýz deðil mi bizi bizden ve insanlýðýmýzdan eden ve bitimsiz bencilliklerimiz. Alt tarafý üç beþ dakika fedakârlýk edeceðiz uykumuzdan ama diðer yandan heba olmuþ bir insan hayatý kim bilir sonlanmýþ ya da sonlanmaya ramak kala.

Anýn külfeti hep ruhumun belirsiz bir noktasýnda yük kaldý o günden beri. Ne zaman uzaklardan gelen bir haykýrýþ çalýnsa kulaðýma o kadýn geliyor gözlerimin önüne: Adýný sanýný bilmediðim bir kadýn ve onun yokluða anbean yaklaþtýðý o dakikalar yok olmak kaderiymiþçesine bizlerin de piþkince dem vurduðu uykumuzdan olduk diye ne var ki sonsuz bir uykunun kollarýnda yitip gitmiþ bir can bizden hatta bizim yüzümüzden her ne kadar vicdanlarýmýz tüm asaletiyle hâkimken dünyaya ve gözlerimiz hasret iken iki damla nedamet yaþa.