Eskisinden çok farklýyým hele ki son zamanlarda. Boyutlarýn göreceli varlýðýndan arýnmaksa hangi bir edimi sayabilirim ki transferim anbean deðiþim gösterirken.

Sessizliðim had safhada ne yazýk ki belki basit bir ayrýntý gibi gözükebilir lakin suskunluðum sadece insanlardan ýrak olduðumun kanýtý zira benliðim ile inanýlmaz bir savaþ halindeyim.

Soyutlanýrken somut kýldýðým neler var bir bilsen. Lafýn geliþi dostum bilmesen de olur yine de bildiðini varsaymak belki de tüm çekincelerime bir paravan çekmekte.

Bildiðinden her ne kadar farklý olsam da bilmediklerinin acaba bir önemi var mý, gibi saçma bir soru ile bak nasýl da zihnimi iþgal ettim.

Farkýndayým sendeki deðiþimin de ve yansýttýðýn o muðlâk tablo. Bu kadar mutlu kýlan ne olabilir, diye sormuyor deðilim hani. Zira tanýdýðým senden çok farklý bir boyutta kendine ve insanlara yüklediðin anlam. Çerez miydi yoksa etrafýndakiler, diye sormaktan da alamýyorum kendimi. Garip hele ki çekincelerimi de kattýk mý suçu yine üzerime aldým. Ne de olsa alýþkanlýk halinde bu bende.

Alýþkanlýk arz eden sayýsýz gölgeden de mustaribim. Gelen gideni aratýyormuþ doðrusu. Giden hepten gittiði ile kalýyor. Gelenler zaten ayrý telden çalýyor. Varsa yoksa gündelik kaygýlarý ve bencil istekleri. Durduk yerde oldukça kafa karýþýklýðýna da sebebiyet verdiler mi mekândan ve andan çok farklý bir boyutta ödün vermekten kaçýndýðým her ne ise didinip durmaktayým. Sakýncalarýný nasýl göz ardý edebilirim ki ivmeye koþullanmýþ onca sanrý ile içli dýþlý iken.

Açýklamak taraftarý deðilim eskisinden farklý olarak. Ne koz veririm birilerinin eline ne de izin veririm kalan ben’i çalmalarýna. Sýkýntý yaratan bir süreç anlayacaðýn zaten farkýndalýk kazandýðýnýn da farkýndayým bir o kadar.

Kayýp imgeler ve geride kalan o heyula boþluk. Dolacaðýna dair bir inancým da yok zaten. Aslýnda pek çok þeye geliþtirdiðim inanç ve güveni kaybettim. Katsayýsýný indirgeyemeyeceðim çoðul bir pekiþtirme süreci.

Sevgim baki benliðime yüklediðim deðer ile doðru orantýlý yine de saygýmý tam geliþtirememekten mustaribim. Hele ki boþ bir gün geçirmiþsem gece oldu mu nasýl da afakanlar basmakta. Bazen yakalanýyorum yine tarafýmca boþluða odaklanmýþken ama bir o kadar dolu iken zihnim. Karýþýk bir süreç karmaþanýn hýçkýrýðý eþlik ederken.

Yarým tümcelerim an geliyor tamamen görüþ alanýmdan çýkýyor.

Duygularým da çok iç açýcý deðil doðrusu. Sýzan bir gaz gibi için için zehirlendiðime vakýfým artýk. Uðraþtýðým ve uðruna emek harcadýðým ne çok þey gümbürtüye gidiyor an gelip.

Dokunaklý þarkýlar artýk aðlatmýyor da. Dinlediðim her þarkýda sadece boðuk bir ses duyuyorum izafi bir görüntü eþlik ederken. Adamlar ve kadýnlar adý olmayan. Ve gürültü kirliliði yaratan sayýsýz çýðlýk. Aralarýna benim de karýþtýðým belirsiz anlar ara duraklarda soluklandýðým.

Almadýðýn tüm çiçekler soldu.

Almaya yeltenip sana veremediðim onca hediye.

Ýsmi bende saklý güz çiçekleri.

Yeltenip harekete geçemediðim ne çok hayal kýrýklýðý.

Son zamanlarda eskisi gibi üzgün de deðilim belki de en büyük boþluk hala alýþamadýðým. Unuttum sanma tarafýnca yüklenen onca sýfatý üstelik söylemekten asla da imtina etmediðin.

Mazoþist olmadýðýmý söylemeyeceðim zira üzünç kan akýþýmý hýzlandýran adrenalinden bile etkili üstelik. Sadist olmaktan bin kat iyi en azýndan tüm zararým kendime.

Soluksuz kaldýðým anlarda kaçtýðým siyah odalar sadece duvarlara söz geçirdiðim. Söz geçirdiðim bir Allah’ýn kulu kalmadý etrafýmda. Herkes bildiðini okuyor.

Sormak istediðim o kadar çok soru var ki ama deðmeyeceðini bildiðim için sessizliðimi muhafaza etmekteyim. Bilirsin, düþkünümdür gururuma. Ve düþkünümdür özgürlüðüme…

Sýkýcý günler yaþarken keyifli olman az canýmý acýtmýyor deðil hani. Mutlu olmak senin de hakkýn, demeyi çok isterdim lakin kötüler her daim mutlanabilmekte yakýp yýkarken ortalýðý. Bu yüzden mutlu olup olmamak benim için o kadar da önemli deðil. Huysuzluðum boðarken ben de ellerimle hayallerimi öldürüyorum. Zira hayal kurmak gibi önemsiz bir detay artýk ilgi alanýmda deðil.

Mutlu cümlelerim yok ne yazýk ki.

Farkýndalýðým seyreldikçe çiçek bahçelerim daha bir mahzunlaþýyor.

Köreldikçe yetilerim kem gözlerden medet umuyorum. Issýzlýðý dilime pelesenk yaptým uydum ben de göçmen kuþlara.

Mutluluða inat, baltayý hep sert bir zemine vurmaktansa köreliyorum, yok oluyorum, karýþýyorum sensizliði nakarat yapýp ve tümlenirken durgun gecenin koynunda yoksunluðuma karýþýyor yürek sýzým.

Mizacý belki de istek bildiðim dualarýmda kýmýltýlarý hücrelerimin yok bildiðini var kýlarken. Bir imgesin nihayetinde gözümde, ulaþamadýðým bir köysün karla kaplanmýþ yollarý yüreðimin.

Týnýsý ayrý külfetli hasreti ayrý yorucu sevmek hepten tescilli Yaradan’ýn nezdinde.

Külyutmaz bildiðim gölgeler üzerimdeki buluda inat kýmýl kýmýl hele ki kendi gölgemden muzdaripim yetmezmiþ gibi tutunduðum heceler de kýrýlgan.

Kesif bir sessizlik hem de alabildiðine. Yorgun mizaçlar çalýntý sevinçlerle dört döneniyor alýcý kuþlarý bile kýskandýrýp. Kýskanýlasý sevdalara bakmak hiç bu kadar yaralamamýþtý. Hiç bu kadar yüksünmemiþtim ürkek benliðimin sýzlamalarýný görmezden gelip de. Görmezden gelindiðim uzak bir þehrin kim bilir hangi rakýmý bir türlü eþleþmeyen öngörüler cetvel misali hesaplarken uyuþmayan boyunduruðumuzu. Kim kime külfetse kim kime inat ya da kim daha mutluysa sadece sussun. Býraksýn da rahat rahat sýzayým yüklü bulutlarýn nazarýnda bir çiy tanesiymiþçesine.

Gökteki gördüðün son yýldýza bak ve bir dilek tut kaymasa da. Koca bir imleç bil ki gördüðün her aykýrýlýk bana dair hele ki bizliðe raðbet etmez iken kaçak göçek sevdalarýn yalýtýlmýþlýðýnda bil ki sunumu ne ise Tanrý’nýn asla yüksünmedim hele ki kýrýk bir penayla çaldýðýn o þarkýyý da bil ki asla dinlemeyeceðim.

Kerrat cetvelinin hangi rakamý ise ezberimde dans eden birliktelikleri bil ki sonsuza meyletmiþ bir düþün kaçýncý izdüþümü silik bir ekrandan yüzüme gülümseyen ben alabildiðince yalýtýlmýþken evrenden.

Sessiz adamlar ve kadýnlar bilmediðim bir lisanda iletiþim kurmaya çalýþsa da yadýrgandýðýma namzet hep ama hep yok sayýyorum titrek izleklerdeki o muhalif yansýmasýný aþkýn.

Tozutmuþ bir kez o varsýl tedirginliðinde yol bulmaya çalýþýrken mantýk denen soyut varsayým. Aþk kadar olmasa da soyutlanmýþ ne varsa yine benden bir parça. Ýstifli ve muðlâk tanýlar ne kadar mübalaða ettikçe daha da ayrý düþüyorum anýn ve mekânýn uzantýsýndan kopup kendi eksenimde çivileme atlarken boþluða.

Tanýmsýzlýðýn sýfatýný ne derece yadsýyabilirim ki bir baþýna saklandýðým izbelerde kös kös eðip baþýmý devinirken ýþýðýn etrafýnda ölüme çeyrek kala hala sayarken geçen yýllarý var olmama ihtimalini sayýsýz kez göz ardý edip.

Ýþte yeni bir sen belki de eskiye raðbet edip çömelirken anýlarýn hükmünde ve nur yaðarken bitpazarýndaki köhne düþüngeçlerine geçirdiðin o zýrhý önceleri görmezden geldiðim.

Her bir mekânda sen yoksun aslýnda var olduðuna inanýp düþmüþken peþine yanýltýcý ne varsa ve her ne ise senden arda kalan.

Görmediðim bir düþün kaçýncý seansý acaba da hala gerçekleri yalýtmýþým izafi öngörülerim beni bile yanýltýrken.

Kýrýlgan düþler bile diþ biledi bu hasrete. Ne garip ki kemirgen benlikler hor gördü görünmezliðini bu sancýnýn ve kül bastým nihayetinde boydan boya serilmiþken üzerime ölü topraðý.

Sakil varlýklar, sessiz heceler ve gözden ýrak kaç cümle varsa esir almýþ.

Sýkýntý yaratan insanlardan uzak olmam da pek bir anlam ifade etmiyor doðrusu zira onlarýn birbirine sunduðu leziz kötülükler biliyorum ki þeytanýn iþtahýný kabartmakta.

Bir melek ya da bir azize belki de bir derviþ… Kýsaca insana ait hangi özellik varsa pek imrenmediðim bu yüzden soyutlanmak o kadar da kötü deðil. Kötü olmaktansa iyi bir dünyanýn tek ahalisi olayým.

Maðlup ya da galip, kim bilebilir ki zamanýn bir getirisi mi olacaðýný yoksa bir hayal kýrýklýðýna mý sebebiyet vereceðini. O yüzden gülüp gülmemek de o kadar önemli deðil.

Artýk neyin önemli olup olmadýðýný kurcalamaktan da vazgeçtiðim için sadece zihnimdekilere odaklandým. Ve asla da paylaþmayacaðým ufkumu az da olsa engin kýlan bu öngörülerimi.

Sayýlardan ibaret olsaydýk sýfýrla bile eþleþmezdin. En azýndan o koca yuvarlakta bile farklý bir ivme var her sayýnýn sonuna geldiðinde onu çoðaltan lakin sen zaten acýlarýmý çoðalttýn yoksa menfi anlamda hiçbir mutluluða denk düþmedi varlýðýn.

Artý sonsuza meyletmiþ biri olarak sadece rakamlarla da sýnýrlý deðil diyalogum eþlik eden harf öbekleri en büyük mutluluðum. Anýn kýsýr döngüsü sadece bana ait bir monoluðun sessizlikle örtüþmüþ bir yansýmasý ve sadece anlýk duygularým her an deðiþim erozyonu ile farklý bir ivme ile yönünü tayin edecek.

Ne fark eder ki yoksunluðum sadece benle sýnýrlý olsa en azýndan yoksun kýlýndýðým bir kütlenin son zerresi yine adýný hecelerken ve son kýmýltýlarý yüreðin mihrap bildiðim o zeminde ana hükmederken kader ve usulca gülerken ardýmdan.

Islak, alabildiðine rutubetli bir hücre sadece yetilerimin tedirginlikle volta attýðý tek zemin ayaklarýmý basýp yeniden var olduðuma kani olduðum. Zaman yorsa da yordasa da yorgun kýldýðým bir varlýk kadar hicap edilesi ne olabilir ki bir o kadar zafiyeti ile yetemezken hatta yetinemezken. Varsýn eksileyim perde perde varsýn istifleyeyim o tahakkümperver tacizleri varsýn hezeyana uðrasýn o müphem ve yoksun tanýlar adlandýrmaya bir türlü yeltenmediðim hangi sýfat ise yüklensin ismimin en baþýna baðdaþ kurmuþ çarpýk zihniyetlerde yankýlanýrken ýslak nameler ses bildiðim duvar dipleri.

Ne fark eder ki bu saatten sonra hele yoksun kýlýnmýþken en deðerli varlýðýmdan hele ki yok addedilmiþken kerelerce o donanýmlý korkularý ile el vermiþ iken muðlâk yarýnlarým kavuþma ihtimalimin bile olmadýðý.

Günlerden sessizlik yaþadýðýma hala kani olamadýðým yine de o sessizlikte büyürken umut tohumlarým. Bazen nadasa versem de benliðimi biliyorum ki bir sonraki gün hala bir umut bekliyor olacak beni karanlýk an itibariyle esir almýþ olsa da. Ama tek kiþilik bir karanlýk benimki ve aydýnlanmayý bekleyen.