Ozan olayım
dedim olmak mümkün mü?
Gönüllere
gireyim dedim girmek mümkün mü?
Gönül sazı
çalayım dedim oda mümkün mü?
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Ozanları şiirlerini
hep severim
Ozanların gülüşlerini
bilirim
Halkın derdi
ile yanmış ozan görürüm
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Bilirim her
yer onlara olur mekan
Gözlerinde gönlünde
akar dertli kan
Onlarda sever
sizleri candan ey can
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Canları canlar
almasın ozanlar der
Herkes kazandığını
yersin der sever
Gönüller olmasın
heder der gezer
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Her millete
bin ozan gerekir
Ozan halinde
bilmek gerekir
Ozan halk
dilini gönlünü bilir
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Ozanlardır hak
yolunda erenler
Derdi kederi
gönülden bilenler
Halkı ile
ağlayıp onlar gülenler
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Ozanlar halkın
derdini hemen anlar
Odur bize
olur candan dost ile canlar
Akmasın der
ne olur cümle kanlar
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Ozan aşikar
can içinde candır
Cümle bağ
içinde açan bahardır
Yola çıkmış
bizim için çoktandır
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Kul Mehmet’im
ozanlar halkın içinde ölmez
Ozanlar olmadıkça
kötülük nefret kin bitmez
Ozansız olan
halk ömür boyu gülmez
Ben de
ozanların peşine düşer giderim
Bende ozanlarımla
beraber halk ile gülerim
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-