Beklerim yolunu
yar gelmez
Yar gelmeyince
yüzüm gülmez
Kış gününde
beklerim yaz gelmez
Seni ben
candan severim songül’üm
Ağladığımda gülen
yüzümsün
Kış güzünde
açan bahar gülümsün
Gülmeyen ömrüme
gülen ömrümsün
Ben seni
candan severim Songül’üm
Seninle kış
günlerim yaz olur
Senin
yanında gönlümde binler söz olur
Karanlık gecelerde
gülüşün ay olur
Ben seni
candan severim Songül’üm
Senden başka
hangi yüze bakarım Songül’üm
Sen gönül
bahçemde öten bülbülüm
Kırılan kolum
kanadımsın ay gülüm
Ben seni
candan severim son gülüm
Dertli halimden
kin anlar Songül’üm
Yürek yanar
kim söndürür Songül’üm
Gözüm pınar
akar kim siler Songül’üm
Ben seni
candan severim Songül’üm
Türlü dertlerim
olur üzülürsün
Karşımda nazlı
nazlı süzülürsün
Beni avutmak
için tatlı sözler söylersin
Ben seni
candan severim son gülüm
Benimle gözünde
yaşlar dökersin
Gönül bahçeme
çiçekler güller dikersin
Bilirim sende
beni candan seversin
Ben seni
candan severim son gülüm
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet
Eşim Songül’e
ithaf ediyorum.