Yaşam alanında
uzaklaştıkça gönüller ölüyor
Hırsına mağlup
olan kul oynadığın değil oyun
Hayatın ta
kendisi yeryüzü san ait değil
Bak âleme
hayran kal kendini hayran bırak
Düşler uçurumun
da attığın son adım
Kuşlar feryat
içinde gökyüzünde feryat yağar
Deli fikirlerin
raks eder uçurumun dibinde vaveyla
Nice usanmaz
yollarda gezmekten yorulmadın mı?
Aç gözlerindeki
perdeyi gör mahşerini
Yaşadığın senin
değil bizim memleket
Akıbetin düşün
ne olacak yarın halin
İnsafsız linçlerin
vadisinde ne gezersin
İnsafsız linçlerin
kokusunu âleme neden bulaştırırsın
Anladığım dilde
konuşur bakışırız
Penceresiz dünyada
da yaşamıyoruz
Bak etrafına
gönlüne binlerce pencere
Yok mu kendine
dair umutların yarınların
İnsafsız linçlerin
vadisinde ne gezersin
İnsafsız linçlerin
kokusunu âleme neden bulaştırırsın
Uslanmazsın yıkarsın
edepsiz gülüşünle
Sık kendi
kalbine kurşunu ne bakarsın
Eksilir bir
vicdansız edepsiz zalim
Nankör hayatı
yaşayan birisi yok olur
Dipsiz bir
uçuruma göm kendini
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-