-peki nasıl unuturum dedi genç şair
-herşeyden önce
acını sevmeyi öğreneceksin dedi ihtiyar adam ...
içimiz de dinmiş büyük sular
ve sanki
alnından vurulmuşçasına suskun bir zaman
ertelendiğim yarınlar da çoktan unutuldum
ne yeşertir ki
bir diken gibi içimizde kuruyup kalmış umudu
nerede en derinimiz de
kımıldayan o eski heyecan?
asla küsmemeli insan kavgasına
yoksa düşer kalırsın kirli bir kanın ortasına
unutma
unutmak bile kendini hep hatırlatır
bir başlangıç ve sonun arasında
düşlenmiş yağmur ve düşlenmiş olanca sevinç
oysa bıçak gibi bilenip
acıtarak yağıyor
üzerimiz de çoğalan hüznün kârı
hiç bir yara
ve hiç bir veda
bilmiyor bir başkasına verdiği acıyı
gördüm ki ayrılıyor birbirinden et ve tırnak
öğrendim ki vakti gelince elbette ki
buluşuyor gözyaşıyla toprak
varsın dargın yüzün / parçalasın yüreğimi
şu usulca yanağımdan süzülen yaşlar
varsın
d/ağlasın kederimi
bir ölüm inan
bir başka ölüme hiç benzemiyor
bir zamanlar çiçeklerin açtığı yerde
ağaç nasıl anlar ki sonbaharı ?
ve neden bekler gelecek baharı?
kim anlar ki
bir şiirin kuytusun da sessizce sana ağladığımı
kim anlar yüreğimden b/aşka
kim?
17:44
şimdi öylesine
(
Kim Anlar başlıklı yazı
ACZ tarafından
15.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
