Hiçbir sürece riayet etmiyorum ve asla ihanet etmiyor kelimeler.

Sirayet de etmiyorum anlamsýzlýk yüklü kýrýk ve ölgün günlere. Günü birlik sevinçlerimin hepsi çalýndý. Çaldýlar varlýðýmýn hidayete konuþlanmýþ yankýsýný.

Suskunluðum direttikçe direnme gücüm eksiliyor ve soluyorum günbegün seðirttiðim dikenlere basýp bu sefer acýyorum kendime, acýtýrken gölgeler, korktuklarýmý yeni baþtan yaþýyorum, yaþadýðýmdan bihaber tüm yankýsý evrenin sahip çýkýyor yalýtýlmýþ yansýmama.

Muðlâk düþlerde kayýp verdiðim imgeleri çalýyorlar bu sefer: Ýstemsizce aðlýyorum ve istifliyorum bir öncesinde kayýp verdiðim sol yanýmý. Hüzne delalet evrenin kuytularý belki de soluklandýðým kayýtsýzlýðým. Görünenin çok ötesinde ve niyazý, o bilinmeyen kalan yarýmýn.

Dünden bir önce doðdum. Yarýndan sonra ölmek ise nihai görevim.

Asýlsýz kancalarda asýlý hükümleri bir bir toplayýp koyuyorum baþucuma ne de olsa yeni güne hazýrlýk, gece yarýsý telaþým. Az mý kaldý, demek düþse de payýma biliyorum ki; kalan saðlar bile bana ait deðil.

Evrildiðim kümelere yýðdýðým zincirleme kazalar: Ölmeye doyamadýðým gün dönencesi ve sevmekten býkmadýðým ömür güncesi.

Hepten kayýp bir mirasa sahip çýkmaksa asli vazifem, tüm somut kanmazlýðý bir yudumda içiyorum: Teferruat yüklü dünlere tahammül edemediðimden olsa gerek yine de alýkoyamýyorum kendimi baþýmý gömdüðüm kumda, görünmezliðime her nasýlsa kani olup da öbek öbek o sýra dýþý heybetini tahayyül dahi edemediðim izleklere saplanýp kalmýþ tüm kayýtsýzlýðý ve tutarsýzlýðý ile sýðýntý bir mihrakýn, toz konduramadýðý asýlsýz söylencelerine rest çekemezken.

Kaçýncý kare olduðu deðil sona gelip gelmediðim aslýnda beni sancýlandýran.

Sevip sevilmediðimden ziyade, nefret kusan gölgelere rast gelip istikametimi el yordamý tayin ettiðim öylesine bir rabýta.

Bir kereden ne mi çýkar, gibi bir zihniyete takýlý tüm gerici ahkâmlar. Öyle ya: Unsur mahiyetinde bellek erozyonu yaþayan kýlçýk düþünce erbaplarý nicesi.

Yorgunum ve alabildiðine de yoðun, bir düþ fýrtýnasý arkamdaki, sürüklenmekten ziyade savrulduðum.

Bir kýyamda ama kýyýmý asalet yüklü taarruza rast gelip de bir türlü geri duramadýklarý sýra dýþý bir tantana.  Gerçek ruhumun asýlsýz hutbesinde savurduðum onca maruzat yine de koþullanmaktan geri duramayan söz malikleri ve içine sýðdýramadýklarý benliðimin kayýp yörüngesi…

Verilenle yetinsem de verdiklerimin haddi hesabý yok: Hem kendimden hem hayallerimden ödünç versem de geri dönümü olmayan o maðlubiyetin ihlal edilmiþ sýnýrlarýnda vücut bulamasam da; her nasýlsa umudumun saklý olduðu heyula bir tedirginlik: Biraz kýsýk gözlerim ve kýrpýþtýrýyorum gözlerimi, gözümü alamadýðým varlýðýný bir kez kýble bilmiþim de kaptýrýyorum yarýnsýz dünlerimi ve çalýntý sevinçlerime rest çekmiþken evren, müptelasý olduðum hüzün kadar yadsýyamayacaðým o bilinçsiz aklým: Kâh aþkýn izdüþümü kâh zaman aþýmýnýn gölgelere tahakkuk eden bilinmez ve onulmaz sancýsý.

Terk etmiþliðim mi terk edilmiþliðimin gýybet yüklü dökümü mü…

Kayýplarým mý kaygýlarýmý rehin verdiðim istem dýþý arzularým mý?

Medet umdum umalý, yetinmeyi destur ettim edineli sökün eden kurtçuklarý o yoz ve küf kokan köhne yargýlarýn. Ha bu gün ha yarýn, demek kadar asýlsýz ve sakýncalý bir tehir belki de hele ki düþmüþken yolum bir kez ýssýz bir tedirginliðe yine de mahal veremezken tüm anlaþýlmazlýðý ile sýrýtýrken yarýnlar her ne kadar niyaz eylediðim düþlerimi çaldýrmýþ olsam da.