Annem sensiz yaşadığım cehennem
Bilmem sensiz hangi yöne ben gidem
Giderken söylemedin nasıl gülem
Gittiğin yerde gülümsersin bana
Sensizlik tak ediyor inan cana
Dön gel annem döngel artık sen bana
Sensiz
bu yaşamayı ben hiç saymam
Hasretinleyim nasıl sana doyam
Bu bedeni kaldırıp ben nereye koyam
Gittiğin yerde gülümsersin bana
Sensizlik tak ediyor inan cana
Dön gel annem döngel artık sen bana
Anne ile tatlı olurmuş hayat
Sen yoksun her şey oldu inan bayat
Uzaklarda kaldın bir öpücük at
Ondan sonra yerinde rahat sen yat
Gittiğin yerde gülümsersin bana
Sensizlik tak ediyor inan cana
Dön gel annem döngel artık sen bana
Kul Mehmet’im Anne kanat kol imiş
Annesiz bu hayat ne zor imiş
Annesizliğe çare hiç yok imiş
Yokluğuna çare derman değilmiş
Gittiğin yerde gülümsersin bana
Sensizlik tak ediyor inan cana
Dön gel annem döngel artık sen bana
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-