Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey gönlüm saklarsan kendini
Kim görür bilir beni
Yansımazsan sözüme
hareketlerime gülüşüme
Duruşumu sözümü sırrımı
kim çözer benim
Varlığımı perdeleme
göster
Hakikati göreyim güleyim,
güldüreyim hakikat olayım
Sil gönlümdeki kirleri
evvela
Yansıt kelimeyi tevhit
gönlümde
Onunda ilk sözü başlar “la
“ ile
Vermezsen gönlünü bir
cananın gönlüne
Açmazsan kapısını ben
sırrını nasıl bilirim
Uçur beni cananımın aşk
yurduna
Aşk yurdu bana olsun
mesken
Yağmur gibi dökülmesin
cananın gözyaşları
Nurdan kapını aç cennetin
rüzgar esintilerini estir
Aşarsam enginleri
düzleri
Göremez isem
güzellikleri önümü
Frenlemezsen göstermezsen
ben ne dururum ne bilirim
Yürüyerek benimle gelen
sensin
Bendeki beni yansıtan
sensin
Derya deniz olsam taşsam
İçindeki deryayı
gösteren sensin
İki dünya içinde iki
dünya olan
İki dünyada birliği
seçtiren gösteren
Nefis şeytan ateşini
söndüren
Göster nur yüzünü matem yaşanmasın
Bizler
âdemiz nurdan, sersem değiliz
Seninle
gülelim her dem hüsrana koşulmasın
Cennetin esen ılık rüzgârını
hisseden hissettiren
Cennet kapılarını gülüşü
ile açtıran sensin
Sensiz dil dilsiz
Senin adını koymuş gönül
Sensiz konuşmayan bu dil
bu bedeni neylesin
Apaçık ortada ol nede
gizlen ol aşikâr
Sağ olanlara sağ sensin
Ölüp gidenlerin ardında
iyi konuşturan sensin
Yerin altında hala yaşar
cansız beden seninle
Cenneti kapısında beklersin
bizi
Bizi gülümsetirsen bir
ömür boyu
Dünya ahiretimiz olur
cennet
Eğer gülümsetmezsen ekşi
surat eylersen
Yoksa cehenneme gider
seninle insanlığın soyu
Dünya seninle mezarda
seninle ne güzellikler var
Gel görün aşkın muştusu
görünsün
Al bu canı aşkın
doruğuna cananla uçur
Ey gönlüm saklarsan
kendini
Kim görür bilir beni
Yansımazsan sözüme
hareketlerime gülüşüme
Duruşumu sözümü sırrımı
kim çözer benim
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-