Yetim Bir Mayıs Güncesi
Yapraklarına yağmur düşmüş mayıs papatyaları gibi duruyorsun karşımda anne
üşüyen ellerime sıcak, bitmişliğime can olarak..
Bir
gece yarısı bir sabah öncesi yine kederliyim yine saçmalayacağım
kelimeleri içimdeki hüzünle yine abartacağım seni özlemeyi lütfen
kızma...
Ve bil ki yokluğunda bile şifâsın yokluğunda bile devâ...
...Gözlere uykuyu yasak eden bir yalnızlıktır annesizlik sen bilmezsin anne sensizliği,
kalbe huzuru dirhem dirhem eksilten yokluk sensizlik.
Sorma nasıl, neden böyleyim diye..
Hangi soruya nerden cevap vereceğimi bilmediğim sorulara kapattım zihnimi
ve lütfen sınıfta kalacağım sualler dizme gözlerime, bileceğim yerden sor.
Konuşacağım cümleler sun bana.
Yorgunum anne..
Sustuğum her cümleyi yazarak anlattım kalbimin yorgun tarafından. Şiir sandılar okuyanlar
okurken sıvazladılar satırların sırtını, kimi zaman şefkatleriyle kimi zaman es geçildi güzel olmuş sözleriyle..
Ama kimse bilmedi anne kimselere demedim seni gerçekte’n nasıl özlediğimi..
Eksikliği
tamamlamak istemekten geçer derdin bana ben sitemlendikçe bende olmayan
şekerlere, kalkar şekerlikten iki yeşil naneli iki pembe çilekli uzatır
gülümserdin.. şimdi senin eksikliğini ne tamamlaycak anne!
Sitemlendiğimde yokluğuna kim hangi isteğim karşılığında verecek seni kalbime ve gözlerime,
sen nasıl olacaksın bir daha hayatımda anne.
Bana deki bu gece herşey geçecek.. kötü olan ne varsa kabus olarak kalacak, iyiler ile uyanacağız sabaha kızım az sabret..
ve de ki ben yanındayım bak korkma ellerin artık üşümeyecek.
Ah anne ben bu yazıyı söylene söylene gecenin 01:09’unda yazıyorsam yine boğazımdaki o kocaman düğümle sakın kızma bana,
anla ve de ki ağla..ağlamazsan öleceksin kederinden, ağla, rahatla.. Bu defa ve bir defa izin ver izninle ağlayayım kanasıya..
Başka dermanı yok zira içimdeki sensizliğin, tesellisi yetimliğimin, bilirim ölüm Allahın emri
ayrılık kulun eringenliği..
Allahın emri ile özlüyorum seni anne
eringenliklerde yorulsamda..
..ve sakin gücenme,
abartıyorsun
deme ve sakın söylenme hep seni üzülerek hatırlıyorum diye, hüzün
kâlbin cilasıdır diye aklıma koyan sensin, cilaladın sensizliğin
hüznünde kalbimi binkere.. milyonkere.. milyarkere..!
Geç ve gece oldu, uyumak istiyorum ve sana gelmek düşlerimde..
Anne, günün kutlu olsun, öptüm toprağından seni binlerce kez gözyaşlarım eşliğinde.
öptüm sessizce yine resminden..
sustum duâlar eşliğinde... duruldum bak yine fırtınalarımdan, sessizim zarar’sızım kendime..
Günün kutlu olsun yegane kadın ve duâlar seninle..
Seni çok seven kızın.
Vakit anneler gününe ilerlerken...
3MayısGecesinden-01:09../Z.Nâr
........
(
Yetim Bir Mayıs Güncesi başlıklı yazı
Nar-ı Çiçek tarafından
7.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
