Müphem bir ahvalin yorgun bedenleriyiz bugünler de anne, elimizi neye atsak kuruyor gözümüz neyi görse korkuyoruz huzur aslanın ağzında kemikleri kırılmış hayallerin umutlu bekleyişiyiz beş vakit, avuç avuç..
Kırkikindiler geçeli çok oldu ki hafif kalır anlatmaya bu vakitleri derman elimizi yakan bir mayın dokunsak öyle dokunmasak böyle...
Müphem bir ahvalin son sakinleriyiz kâlbimiz ıssız kâlbim’iz sevdiklerimizin sessiz mezarlığı ’yine de hani, hani yine de’ diye başlayan o uçsuz bucaksız bekleyişlerin bitmeyen sahipleriyiz biz kararlıca ama flu kaderlerin ümitli gözleriyle yolcusuyuz ruhgemilerimiz de da’yanıyoruz az kaldı diyerek namutenahi hedeflerimize.
( Ruhungemisi başlıklı yazı Nar-ı Çiçek tarafından 24.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
