Çok
Severdim Seni Ben
Uzatmadın
bana gönül elini
Vicdansız
bir güzeldin sen
Kırdın
ümitlerimin belini
Oysa
çok severdim seni ben
Ne
bana sevilen yar oldun
Nede
bu hırçınlığınla elin oldun
Gelin
olmadan benim gibi soldun
Oysa
çok severdim seni ben
Arşı
alaya çıktı gönlümdeki feryadım
Bana
yar ol dedim sen duymadın
Seven
bir güzel gibi bir kararda kalmadın
Oysa
çok severdim seni ben
İnsan
gönüldekini ortaya serpmedikçe
Güller
mi açar kurak dikenli tarlada
İnsan
candan gönülden gülmedikçe
Açan
güllerde solar bakarsın bir anda
Hiç
görmedin benim perişan halimi
Kördün
hem de zalimlerin zalimi
Allah
gördü acıdı benim halime
Oysa
çok severdim seni ben
Şimdi
benimde bir sevenim var
Senin
sevenin yok dünyan oldu dar
Başına
bak yağmış işte kar
Oysa
çok severdim seni ben
Yapmak
isterdim sana hizmet
Gönlünde
güller açtıraydım demet demet
Oysa
seninle yaşadığım tam bir hezimet
Sen
önce kendi gönlünü gülümset
Artık
seni seven birisi değilim ben
Sığamadım
bu memlekete
Terki
diyar ettim çıktım sefere
Halimizi
yazdım kara deftere
Artık
seni seven birisi değilim ben
Yıllar
sonra haberin aldım
Hem
üzüldüm hem sevindim
Gelin
olmuşsun huysuz birine
Bana
çektirdiğini çekiyormuşsun
Artık
seni seven birisi değilim ben
Hayat
bu herkes ektiğini biçer
Vakti
gelir herkes ecel ile göçer
Herkes
mezarda sevdiğini bekler
Artık
seni seven birisi değilim ben
İsteseydin
çok daha güzel gülerdin
Seni
seven bu gönlüme girerdin
Gönlüm
senindi istediğin gülleri dikerdin
Zalim
olmana rağmen bence güzel gülerdin
Artık
seni seven birisi değilim ben
Kul
Mehmet’im hakka ulaşmadı dileğin
Benimse
kırıldı gönül direğim
Kırılan
direğimi düzeltti gönülden sevmediğim
Şimdi
oldu biricik sevdiceğim
Artık
seni seven birisi değilim ben
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet