Zýtlýklarýndan muzdaripim yorgun ruhumun ve çýtasý yükseldikçe mutlak mutluluðun duyumsadýðýmdan ziyade duyumsatma gayreti içerisinde olduðum o boþluk iken içini renk renk kalemlerle boyadýðým ki mecazi bir görsellik deðil renk cümbüþü iken ruhumu coþturan.

Basit meraklarým var ve zor seçimlerim.

Zorluk katsayýmý indirgeyemezken en küçük asal sayýya sayýsýz nöbete ev sahipliði yapýyor alt bilincim: Ölür müsün öldürür müsün, demek bile kar deðil yine hâkimiyetini karþý tarafa kaptýrmýþ olduðum izafi yorgunluk.

Zaaf yüklü olsaydým keþke sanýrým gecenin bir vakti engereklerle olan mücadelemde görmüþ olmalýyým bu sahneyi: Ya sev ya da çekil geri. Bu da nereden çýktý ki, demek belki de soyut bir gösterge gelin de anlatýn muhalif iç sesime.

Dokunaklý þarkýlar artýk aðlatmýyor ve indinde kývýlcým yüklü o notanýn en gamlý serzeniþine maruz kalýyorum söyleyemediklerimden ziyade söylemek ile söylememek arasýnda nice git- gel yaþarken. Akla zarar anlayacaðýnýz yine de baþlamalý bir yerden ki artýk kaçýncý seyri ise muhtelif duygularýmýn.

Mükellef keyiflerin zaruri donanýmý: Kâh pergelin ucunda meþk eden bir sevinç yansýmasý kâh ekseninde dünyanýn saf tutan kanatsýz kuþlar.

Ziyan edilesi bir ömür deðil asla ve olmamalý da ki deðil izin vermek teðet geçen her hortumu maruzat belleyip kýnýndan çýkmalý sevgi.

Adsýz þiirlerden çýkýp da yola yazmayý bile düþünmediðim geçmiþin kilitli odalarýnda dokunaklý bir þarký kadar da sulu gözlüyüm hele ki esaretine girdiðim hangi duygu sarmalý ise yine yürek kadar sancýlý belki de olasý bir badireden nasiplenmek ya da keyif çatan kalem iken baþý dara düþen.

Olmaktan ziyade olasýlýk iken en yorucu. Bir ikilem bir o kadar mahrem ve asýlsýzlýðýn asýlý kaldýðý daraðacý.

Sonlardan ibaret her hikâye, her gün ve her hayat.

Ölümün þifresini çözmek iken ikbali yüreðin en gecikmeli randevu olmasýný umut ediyor insan.

Varla yok arasý çoðu þey.

Sevgi ile nefretin çatýþmasý tüm hengâme.

Yapraklar sarardýkça hayat denen sarmal en haþmetli egoyu baþ tacý yapýyor. Adý olmayan bir þarkýdan çýkýp da yola sonunu getiremediðimiz bir aþka yelken açýyoruz.

Acýlar iken yoðuran, an iken dünden soðutan ve yarýn iken hangi kademeli var oluþ sancýsý ise artýk yüreðe pelesenk olan.

Muaf tutulduðumuz.

Muktedir addedilen kim ise.

Ve verip vereceðimiz en çetin savaþ.

Kimyasýný çözmektense ihtiva ettiði tüm sakýncalarý görmezden gelip alýyoruz aðzýmýzýn payýný. Kýsa bir özeti olsa da evrenin milyonlarca yýllýk yaþýnda her birimizin hayat hikâyesi iken en ufak parçacýk yine o kütlede bir kum zerresine tekabül etmenin ötesinde hiçlik manifestosunu yapýþtýrmýþken yakamýza yoksa en muktedir varlýk mý addediyoruz da kendimizi kestiðimiz ahkâmlardan nemalanan bir egoyu ört bas ediyoruz?

Olmamasý gerekenlerden mesul olmanýn getirdiði yorgunluk belki de kutsal bir harabe iken içimin ýssýzlýðý.

Rahvan bir katsayýdan ibaretim belki de hatta en küçük asal sayý kadar böbürlenmeye meyletmiþ iken çoðu insan.

Sýfýrlardan da muzdaripim sonsuzluktan da ne de olsa ölüyorum ve sýfýrlanýyor hayat sarmalým derken sonsuza meyledip çýkamýyorum iþin içinden.

Labirent ötesi bir karmaþa.

Hicap duyulasý bir kargaþa.

Akýl bekçileri tutukladýkça düþlerimi yeni düþler üretiyorum tüneyen akýl katsayým iken akýl hocam. Akýllý addedilen o nüansa yenik düþüp sýfýrdan baþlýyorum bu kez. Eksilen bir çizgide, gömülü kaldýðým bir kuyuda ve zihnin çeperine yýðdýðým dip notlarým.

Karýþýk fazlasýyla: Allah’tan rotamý sabit tutma garantisi vermiþ de evren her iþkillendiðimde isitifliyorum dün’ün muhasebesini.

Randýmaný düþük son zamanlarda: Neyin mi? Bir bilsem.

Asýlsýz bir tümcede yoksun kýlýndýðým mahrem bir duygudan arakladýðým bilgiç o hegemonyada da ýsrar ederken söz maliki þu derviþ kalem sanýrým asýlsýzlýðýný müþkülpesent varlýðýmýn her soyutlandýðýnda mesul olduðu zincirleme kazada baþroldeyim. Hani olur da kýrýlýr ucu hani olur da gömerim tüm yetilerimi hani olur da olmazýn oluru bir gölgeye rehin veririm mücbir sebeplerden…