Süresiz edimler çýðlýk attýkça o fevriliðimden eser kalmýyor. Ve zaruri bir çökkünlük fýrtýnasý ki defalarca aldatýlmýþlýðý istikrar addeden bir saðanaktan gayri hiçliðimi muhafaza ediyorum tüm o izleklere yýðdýklarý kafataslarýna geçirdikleri maskelerle perdelendiklerine kani iken yalýtýlmýþlýðýmýn ve yankýsýzlýðýmýn sarnýcýnda, beyhude bir sarkaç vazifesi ile iþtigal etmekteyken…

Nereden çýktý þimdi?

Neyden ziyade niçinlere yüklediðim o garip zihniyetleri yine afakanlar basmýþken gecenin aydýnlýk ve kor vakti… Öyle ya, kalp tutulmasý iþtirak ederken gecenin boykotsuzluðuna ve devran azýcýk mola vermiþken-mübalaða etmediðime o kadar vakýfým ki- yine de hangi muteber imge ise asýldýðým daraðacýna týrmanmaya ahdetmiþ üç beþ þiir ile teselli buluyorum hele ki o buhran katsayým yok mu?

Ah, ben demekse akla zarar daha doðrusu bencileyin bir cümleye maruz kalýp sükûtumu devrettiðim yeni bir günün ilk ýþýklarý iken ben artýk kaçýncý uykumdayken güneþ bile esnerken ve esefle lanetlerken dolunayý. Hâlbuki demeye fazla takatim yoksa ne de olsa prova yapmama bile gerek kalmayacak hangi tekerrür ise üstüm baþým darmadaðýn bir daðýn ardýna gizlenip de güneþin doðuþuna çelme takacak kara meleðin bile sabrý tükenirken…

Oysaki yüz vermemeli/yim yoksa ters yüz edip de yeniden dilime mi dolasam þu hülasa mertebede bir katre de olsa pay edemezken içimdeki cümbüþü: Hem de ne cümbüþ her ne kadar ýssýz bir nüansý olup üst rafa attýðým toz bezinden nasibini almaya görsün.

Devinimi gerçek üstü adeta ve nükseden kaçýncý yolculuðun hangi mevkide olduðuna pek de aldýrýþ etmediðim saklý bir dirayet tam anlamýyla sahip olduðumu iddia edemezken kulaðýma gelen.

 ‘’Kahramanlarý ölmeye mahkûm bir film gibi…’’

Þarkýnýn ismi neydi ki?

Aa, evet: Faili meçhul bir yalnýzlýk.

Bitenden ziyade baþlamaya meyletmiþ bir istikbali olmalý oysa yüreðin ve tüm kýrýntýlarýný da boca etmeliyiz adýmlarken evreni ve beklilerle yonttuðumuz düþleri de çöpe atýp…

Saklý tuttuklarýmýz her nasýlsa yüreðe pelesenk bir edimde ve tüm o tutarsýzlýðý ile çalakalem bir mizacý da müdahil ettik mi… Ve sonrasýnda yine pervasýz bir devre arasýnda, attýðýmýz terin mükâfatý o ýþýldayan gölgeler iken aydýnlýða þapka çýkartan: Hem de ne için?

Varsýn olmasýn bir sebebi ve varsýn üç beþ gemi daha yakalým yeter ki yýkmayalým yüreðin mabedine kondurduðumuz o busede tüm beyanatlarý tek bir simgeye dahi ettiðimiz.

Vazgeçmek olasý deðil belki de nüksedecek yeni bir ayrýlýk ve kýskacýnda sevginin yürek boþalýrken aniden bir de eklentisi mutluluk gözyaþý ise seyrine nasýl doyum olur her ne kadar enginliðin ve aþkýn tek maliki haricinde bilinmezlerde serili olsa da o hayalperest ve mütereddit varlýðýmýz.

Yürek sevmeye görsün üstelik aþkýn mabedi ve mahremi kuytulardan aydýnlýða doðru kupa yelken yol alýrken…

Tüm giriftini evrenin ihlal eden basitliðine takýlý aklým: Kâh evrenin kâh beþerin belki de külfet addedilenden öte imkân dâhilinde ne ise yakýn ya da uzak durduðum…

Çetrefilli bir yolculuk ki tek bir cümleden ibaret yaþam öyküsünü boykot eden nice makale, nice betimleme belki de belirsizliði pelesenk eylemiþ bir yüreðin tüm tezahürü yine anlamlandýrmaya çalýþýrken hayatý anlam olmak adýna adsýz bir kitaba ön söz mahiyetinde yine yürekten dökülen.

Ismarlamak istediðim cümleler var: Hayli hoyrat hayli naif hayli de yorgun.

Milat addettiðim bir sondan mý ibaret yoksa hikâyem, belirsizliði girizgâh eylemiþ ama þatafatý da eksik.

Adý olmayan o kadar çok duygum var ki belki de ürktüðüm belki de mutluluða teðet geçen bir rýzadan çýkýp da yola varmayý dilemediðim.

Varamam ki.

Varmamalýyým da.

Varýrsam vereceðim hesabýný ve dileklerim sonlanacak.

Dillendiremediðim dil yaram, sükûtu mimleyen curcuna ve devrik hâkimiyeti yine gölge bekçilerinin.

Gölgeler uzuyor uzamasýna da ne uzayýp ne de kýsaldýðýma kanaat getiriyorum bir ömür ertesi.

Uzattýðým bir cümle baðnaz bir yüklemle mimliyor.

Mimlendiðine kani olduðum bir imgeye bakýp da için için aðlýyor gizli öznelerimin delaletine sýðýndýðým bir gözyaþýna bakýp da iç geçirdiðim.

Süzgün ya da ölgün.

Tüm coþkuyu kana baðan.

Edimlerde kýstýrýlmýþlýðým belki de ya da boyutsuzluðun dokunaklý terennümüne boca ettiðim deryalar.

Emin olduðum ama kanýtlayamadýðým.

Ne hâkim ne savcý ne de isyan bildirgesi iblisin.

Ne sýradan ne de olaðan dýþý suretlerde yankýlanan hulasa ve fevri dalgalanmalar üstelik çeperinde dünya denen kozalaðýn ve bizler ki bir fýndýk faresi kývamýnda ve haþmetli egolarýmýzla satýr baþý yaptýðýmýz her þafak.

Dalya, deyip de eklentilere maruz kalmak.

Son bilip de yeniden baþlama sancýsýna haiz yine bizler.

Kim olduðumuz mu meçhul olan yükümlü coðrafyalarý parselleyen ötelediklerimiz mi?

Bir adýmla baþlayýp varamadýðýmýz ya da varýp da ne zaman adýmlamaya baþladýðýmýzý pek de önemsemediðimiz.

Kuytularda yaþanan aþklar.

Enginlerde yüzüp de bir damla suda boðulmak.

Bir bardak suyla yetinmeyip daha azýnda kopan nice fýrtýna.

Ve öbek öbek isyan biriktirip günahlarýn katlandýðý oysaki bir yaprak kâðýdý katlayamazken ömürleri sýðdýrdýðýmýz sayýsýz cilt lügat…

Türettiðimiz cümleler, tükettiðimiz lisanlar, tünediðimiz onca kýpýrtý ve belli ki mecali yitik bir güncede israf ettiðimiz hayatlar oysaki kendimize dair deðil hiçbir tümce ve efkârý zulümle boyayan varlýksýz fiiliyatla yýkýldýðýmýz ama yeniden diktiðimiz o sancakta beyaz bir filikaya bakýp da derin derin iç geçirdiðimiz.

Yalan olmasýný dilerken doðrulara denk gelip gerçekten de yalanladýðýmýz belki de gerçeðin tutuculuðunda asla var olmayý dilemediðimiz ama varlýðýmýzý sonlandýrmaya da niyetlenmediðimiz - mecazi bir anlamda varlýðýn hiçlikle mukayesesi- belki de yaþamýn önyargýlarýna kepenk indirip huzura açtýðýmýz o pencerede boykot ettiðimiz tüm menfi duygularýn seyrine dur demek olmasa da ihtimal dahilinde.