Z/amansýz dalýþlarým var: Kâh çivileme kâh sýrt üstü hani olur da boðulurum gerekçesiyle can simidi cümlelerim var.

Varlýk katsayým ise bir o kadar göreceli ya da seyrinde rahmetin, ýslanmak iken vazgeçilmezim.

Rahvan bir enginlik, meyilli bir yol ve hayli çamurlu da yürüdükçe battýðým ama gönül gözüme bandýkça da asla önemsemediðim…

Olmaz mý önemsediklerim iken canýmý yakan ve ah demeden de þükre ulaþamayacaðýmý bilmenin yine de ara ara unuttuðum ve derken muteber bir uzlaþma yolu bulacaðýma da kani iken ya da farkýndalýk geliþtirip bir anda duvara toslamaktan da kendimi alamadýðým.

Boyutsuz ya da hudutsuz ama asla saygýsýz olmayan.

Ya sevgiye ne demeli ki nefreti de yürekte barýndýrdýðýmýz gerçeðini nasýl göz ardý ederiz gelin görün ki; sevgi nasýl çoðaltýyorsa nefret de dibe batýran bir mefhum ve tüm olumlu yönünü mizacýmýzýn silip yok eden…

Günler devingen mahiyetiyle rest çekerken zamana, kýta kýta söylemlerde kesiþip de yolumuz aydýnlýða meylettikçe ve duraðan bir rotadan iniþ çýkýþlý bir grafiðe düþtükçe yolumuz sonra da ayýkla pirincin taþýný ya da daha gerçekçi bir ifade ile kolaysa taþýn içinde pirinç bul hele ki görkemli bir iç sesiniz varsa ve her an size sizi hatýrlatýp evrene mal ettiðiniz suç dökümlerini de teyit etmiþken, ne yalan söyleyeyim, günün muhasebesini tutmak bir yana resmen defteri kebir iþliyorsunuz hem de madde madde bu da yetmezmiþ gibi sene sonu dökümü mahiyetinde günlük iç hesaplaþmanýzý yapýyorsanýz, kýrk haramiler gelse kurtaramaz sizi hele ki…

Ýþin þakasý bir yana fazlaca da masraflý bir edim o dökümün altýnda gözden geçirmeniz gereken imla/hayat hatalarýnýz varsa: evet, gerçek üstü belki de kalburüstü bir sýradanlýk gerek ömrü kendinize mal ettiðiniz gerekse varlýðýnýzý hayat adýna imha ettiðiniz üstelik aralýksýz süre gelen.

Suçlar…

Hak malikleri.

Ve sözsüz cümleler kuruyorsanýz: Hani, duyulduðunuza kani ama her nasýlsa tek kelime çýkmaz iken aðzýnýzdan ya iç mekanizmada takýlý o plaða ne demeli? Siz sanýyorsunuz ki; kanýksanmakta iç sesiniz oysaki beden diliniz bile konuþmayý beceremezken hele ki iflah olmaz bir sevgi arsýzý iseniz…

Ýletiþim odaklý bir dünya ve göreceli saðanaklar ýslandýðýmýz: Kiminin az kimininse çok ýslandýðý; iyi de rahmet eþit yaðmakta demek ki var bu iþte bir terslik ki bu da duyumsadýðýnýz kadar duyumsanmakla paralel bir ritim: Duymadýðýnýz týný iken duyurmak istediðiniz ya da duymazdan gelip de duyurmak adýna yana yakýla cebelleþtiðiniz belki de gök gürültüsünden muaf bir ýslaklýk hele ki debelenen benliðiniz iken görücüye çýkmýþ ve seyri seferindeyken iç âleminizin…

Siz, siz olun da gerisini takdim edeceðim zira evdeki hesap misali: Kim ise küstüðünüz bihaber ne de olsa dað daðýn ne düþündüðüne vakýf deðil ve siz çözüldükçe o tok sesi evrenin ve dýþ dünyanýn da kerameti bir bir hâsýl olacak.

Söz yýðýnaðý ne çok kutucuk ve balonlarýn içini doldurmaya çalýþtýðýnýz lakin siz kurarken cümlelerinizi birinin gelip de o balonu patlatmakla meþgul olduðu yanýlgýsý ve siz boydan boya serdiðiniz o kýrmýzý halýda takýlýp da düþme tehlikesi geçirirken. Kýsaca…

Boþluklarý dolduran da bizleriz ve yanýp sönen o neon ýþýðýný titreþimiyle aktif kýlan da ne de olsa derviþin fikri neyse zikri de o.

Batýlý belki de bilinmezin ya da sancýlý bir doðum her yeni gün ki biz geceye yüklendikçe ve beklerken yeni günü bir yanýmýz hep titrek ve ürkek bir o kadar þaþkýn bir de sevginin tekabül ettiði benlik iken yine sevgiye ve anlaþýlmaya muhtaç pek de kolay olmasa gerek yaþamak.

Yanlýþ bir cümle zira hayatý zora sokan da bizleriz kolay olduðuna dair bir inanç geliþtirirken de zira fýtratýmýzda nasýl bir sunum kodlanmýþsa hele ki enerji dengesini korumak adýna bizler saklý tutarken niyetimizi… Olmaz mý bunca þeye vakýf olan ve bizler ki bihaber yarýnýn ne getireceðinden, mütemadiyen bir taktik uyguluyoruz ve hadi, dercesine bazen soyutlanýyoruz zamandan ve mekândan bazense hemhal oluyoruz yaþama sevinciyle ama her nasýlsa olumsuz bir seyre de hayýr diyemezken.

Muðlâk pek çok þey aslýnda bizleriz çözümsüz olan; ya da bilip bilmeden bir çözüm getirdiðimize inanýp daha da dolanýyoruz daha fazla donatýyoruz gerekli gereksiz ne ise ki pek de aklý karý olmadýðýný unutup, en hoyrat sancýyý evlat ediniyoruz sanki acýdan nemalanan bir benliðin sunumunda ve mükellef bir sofra beklentisi ile eþleþiyoruz kâh acýyla kâh hüzünle belki de eþkâli kayýp bir þehir gibi doluyoruz ve ek bir bütçe getirememenin verdiði hicap ile sonlandýrýyoruz umutlarýmýzý.

Lakin sonlardan da yine biziz hem muzdarip olan hem de mesul olan aslýnda baþý olmayan nice hikâyeden alýntý yapýyoruz ve bazen uzuyor burnumuz bazense bal kabaðýna dönüþüyoruz gecenin bir yarýsý.

Umutlar…

Saðalttýðýmýz tüm acýlar.

Ve bizler…

Peki, kimiz biz ya da neyin derdidir de iþkillendiðimiz pek de makbul bir gözle onanmadýðýmýzý görüp de rest çekiyoruz hayata…

Duraðan olmadýðý meydanda ama devinen mahiyetteki bu duygular pek de muteber bir mutluluk sunmuyor ki mutluluðu ifa eden sadece sükûtun altýnda yatan huzur mu yoksa huzur addedilen midir tüm kanýksadýklarýmýz?

Döngü sundukça ve bizler sahiplendikçe yeri geldi mi biz döngüye sunarak taleplerimizi kýsaca alýþ-veriþ mahiyetinde hatta etki-tepki bileþkesine rast gelip sýra dýþý bir pazarlýk yine: Hele ki uhrevi boyutunu bir kez sindirmiþken hem de doya doya özümsediðimiz ve beklentimiz ne ise yeter ki saklý tutalým tüm iyi niyetimizi hele ki koþullanmaktansa rehaveti yüklenip, zamana býrakalým tüm saklý gerçekleri hem de bilincinde iken duyumsandýðýmýzýn hele ki duyumsadýklarýmýzý sýðdýramazken yere göðe.