Hadi ýsmarla üç beþ okka umut,

Yana tara saçlarýný demem mi

Yoksa olmalý tek tasam?

Gönülsüzüm bu gün takriben bir ömür seyrelmedi mi,

Bulut üstünde yerleþik bir hazne

Hele ki nice ruh þehit mertebesinde.

Osmanlý tokadý tüm hezeyan,

Yanaðýn pembesi ve utangaç bir cümle

Adýna insanlýk denen zafiyeti takmýþken koluna,

Gök kubbede kayýtlý nice delalet

Yine Tanrý’nýn matemi yine zifiri kara

Süregelen boyutsuzluk.

Saf kan hüzün bu gece ve dün

Biliyorum ki kavuþmak ne yalan ne de mümkün,

Demelerime de bakma yiðidim,

Sanýr mýsýn ki huzura erecek bu beden,

Kovuþturduðum en akýlsýz darbe yine:

Besle kargayý oysun gözünü

Mademki muteber bir tekerleme…

Kala kaldý iki elim böðrümde,

Pejmürde bir gölgeyim artýk

Yanarken ince ince,

Sabrýmý sýnýyor madem Tanrý,

Çok isterdim biliyor musun;

Yatmak boylu boyunca o musalla taþýnda senin yerine,

Artýk kalmazdý da dert tasa,

Dünya malý dünyada kalýr be yiðidim,

Demez mi anam:

Hem senden sonra

Kim öle kim kala?

Affet beni de diyemem,

Þanlý yangýnýmýn þerefsiz mihraklarý yine

Koyun koyuna þu gönül denen cenderede

Hele ki sen tutmamýþken ellerimi,

Bak koyuverdik seni de

Oysaki söz vermiþtin yetimine,

Hele ki sakýnýrken sað gözümü yandaþýndan,

En kýsýk terennüm asýlý bu gün mabedimde,

Soluk bir yüz soluk bir ikrar,

Damýtýlmýþýz bir kez masumiyette

Varsýn çok görsün cümle âlem,

Kaným nasýl da akar deli deli,

Solum buruk be yiðidim

Saðdýcým mý kim bu cenaze denen düðünde?

Önce isyan sonra yine sol yaným:

Hele ki taþ, taþ üstünde kalmamýþken

Beyhude bir seferiyim mademki hayat denen güzergâhta,

Çal sen de kalan neþemi,

Boya beni renginle:

Kaným al yüzüm ak.

Gün devrildi yine yiðidim;

En cafcaflý hüznü yaþýyoruz bu gün

Tek yürek,

Bekle beni cennetinde yiðidim:

Er ya da geç dirileceksin sen de ölü yüreklerde,

Kopmadan kýyamet

Biçare olsak da

Nöbette Ýlahi Adalet.