Öylesine vur ki zalimin yüreğine tokadı
gören zalimle şaşa
Ya da bu zulümle beraber sende
bizde yok olacağız buyur yaşa
Baksana duysana feryat mazlumdan
çıkar çıkmış feryadı arşa
Ya bu feryadı
sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım
Ne zamandan beri
zalime o leşe kıymet verildi bilinmez
Neden bilinmez o
zalime dersini veren geç çıkar öğrenilmez
Zalime hakkını
vereni Rabbim yola çıkarmıştır buda bilinmez
Leşi yiyen o
akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez
Ayağınıza da mı
batmaz küfürden oluşan o kaba nasır
Küfre koşanla biz
savaşıyoruz hala bilmem kaç asır
Küfür
milleti sarmış vatanı almak ister nefretle hınzır
Ya bu feryadı
sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım
Hiçbir düşman
küfür milleti bizi edemedi ki bu âlem de esir
Düşman tüm
gücü ile gelse de bu imanı yıkamaz etmez tesir
Destanlar yazdık yazmaya da ediyoruz devam
onlar değil nesir
Leşi yiyen o
akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez
Bilmem ki bu
asil millet için cennet vatan için daha ne diyeyim
Bu vatan için şehit
olanlara isteriz cennete nur Resule gidelim
Binlercemiz ölse
bir tanemiz yeter bu âleme zalime, sevinelim
Ya bu feryadı
sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım
Düşmandır uyumazmış
isterse uyumasın kinin kussun
Bizdeki iman
yıkılmaz kaleyi rüyasında görür korkar nasıl uyusun
Vatana varsa
nefretiyle koşan söyleyin ecdat torunu nasıl dursun
Leşi yiyen o
akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez
Mehmet Aluç /Kul
Mehmet