Sahipsiz gecenin mimarý sen, hüzün:

Kenetlendiðim imlerin rahlesinde

Hayli usturuplu nice hüküm

Yine saðalttýðýmdan da öte

Aykýrý ruhumun rüzgârý.

Bir demdeyim bir de sende, dercesine

Ersem de nihayete geçecek mi gönlün yasý?

Belki’lere sýðýndýðým o mütereddit ruhun isyaný

Derleyecek mi söyle

Ellerimden kayýp giden bunca þansý?

Yanýk teni sitem’in rahmet okuduðum,

Batýl notalarýn derin efkârý

Yine boykot ettiðim kara izlekte,

Karanlýk ekseninde ölümlü sancýmýn

Bariz bir kelepçe ruhun kýskacý,

Adaðým binlerce surede

Yana yakýla ýskalarken aþkýn devingen rotasýný.

Mihrabým, meraným;

Ne çok yanýk kelamým:

Dingin olmayý özlediðim bir ömrü yâd ettiðim:

Ne kâfirim ne de kani þu yalan dünyaya,

Islattýðým yürek sesim,

Hani makamý kayýp;

Sýr verdiðim nice dostlarým;

Adlarýný çoktan kazýdým babamýn mezar taþýna:

Biraz da sükûtu dillendirdiðim

Gecenin kayýp yakasý:

Hadi bulun beni, dercesine

Tükenen mecalim,

Devinen ne çok beyan.

Asýlý kaldýðým gök kubbenin,

Sona ermeyi dilediðim kayýp sarkacýnýn

Bir de… demeyi dilesem de;

Geride kalan kim ise,

Minnet dolu bir yonga

Baþ koyduðum her þiir her dize,

Dizlerim hepten kýrýk,

Hadi git, dercesine.

Sevginin yanýk telaffuzu yazamadýðým

Kayýp isminde gölgemin,

Sevmelere rast gelmenin de ümidi ile

Bir uçup bir konduðum

Pembe gülün matemi.