Sarmalýnda bir dua hükmünde

Yine de hicap edilesi bir bekleyiþ

Zamansýz ölümlerin teninde dolaþan eli

Aþk adýna yüksündükçe,

Sordukça sessizliðin vebalini

Bir de kanýksanasý o yalnýzlýk yok mu…

Peyda olan üç beþ þiire yüklenip de

Pervazýnda gök kubbenin

Bir de rahmet okunasý benliðin

Dara düþen dizeleri…

Hani yol olan hani su olan

Hani öfke olan,

Çaldýrmadýðým masumiyetime sýðýnýyorum sessizlikte

Bir de yüksek ökçeli nidalarýna çaresizliðin.

Zifiri karanlýk Martýn kim bilir kaçý,

Þen þakrak tüm yetim düþmüþlüðüme teyelli

Münafýk güruhlarýn de payýma biçtikleri.

Desem ki demediklerimde saklý yongam,

Deyip de tecelli eden sessizliðin…

Yine nüfuslu þiirlerin coþkun imgeleri

Bir de edalarýnda nakþeden çapulcu gölgemin,

Haydi, bir rahmet daha oku usulca

Duyduðumun bilincinde ol sen yine,

Yazýlý fermanlarýn haznesinde,

Bir de biçilen kaderin titrek sesi

Garip bir faniyim altý üstü,

Görünmezliðimin þeceresinde yok mu o gelip gitmeler.

Keþke gelmeseydin, dediðini duysam ölürdüm inan,

Ölmelere doymadýðým bir aþk bu;

Hele ki sefilliðin diz boyu rükûsunda

Bir tek O’nun nezdinde kayýtlý bu sevda,

Melekler dahi eþlik ederken þu çocuk hüznüme

Yetim düþmüþlüðümün temennisi mi yoksa

Bir ömür tutsak sevgiyi,

Sevilmek mi erdemdi sevmelere gýpta ile dokunuþum

Bir de revnak tümceler kundaklarken yürek çetelesini

Hadi kondur son bir buse þu garip þiire.

Þehirleri yoksun ülkelerin çakýl taþlarý ile dolu

Þu buruk güfte,

Ve yol yakýnken andýðým þevk ile garip Zühre

Hele ki indinde bir gölge aþkýn

Bir de sükûtun resmini çizip gönder dokunmadýðým ellerinle,

Saf tuttuðum yalnýzlýðýn piriyim bil ki

Bir de yazmaya doyamadýðým onca sefil þiirin:

Namesinde saklýyým,

Ýkrarýnda kayýp bir kýtayým,

Þen gülüþlerimi çaldý evren,

Boyutsuzluðumda beklemedeyim;

Hakk nezdinde bir garip köle aþka,

Gönlün sürurunda yansam da gün ve gece.