Damsýz hezeyanlar ürüyor aklýn kifayetsizliðinde

Bir de reþit bir acýyý mimlemiþken þair.

Deþifre ettiði yüreðin bakir uzamý

Yine tüm sefil dizelerde tekbir getiren kalem.

Âlem sancýlý kalem kadar,

Muteber bir imin terk edilmiþliði kadar da

Teyakkuzda þiir.

Garip bir miladý var,

Bir de dolmayan miadý sübyan dizelerin:

Diz dize þair ve yazmaya dair bilumum hüzün

Hele ki düne delalet aklýn fýtratý

Yine de demediklerine kefil

Yarýnýn týnýsýnda saklý o zehir ki;

Ýfratý yüreðin bir de densizliði söylemediklerinin.

Akan kiri temizleyen bir þelale,

Yangýnýn müridi ne de olsa þair ve kalem;

Andýkça ama anýlmadýðý;

Sevdikçe ve sevilsem keþke demeye de meyyal,

Aklýn izanýnda kâfir bir hece:

Asýlý ve üç harften ibaret:

Kimine göre aþk,

Kiminin kýnýnda dikenli bir gül,

Yüreðin matemi bulaþmýþ üstüne

Bir de inkâr etmediði onca yalan hazan,

Yýkýn ve fevri bir gölge kadar da mahzun,

Þekli þemaili yitik þehirde

Ötelenen þiirin mademki baðlanmýþ basireti.

Ne gam oysa diyebilmek belli ki gaffar bir terennüm,

Edindiðine þükür,

Dilediðine dair niyazýnda saklý tüm kelam,

Yandýðýndansa yanýlmalara peþkeþ çekilmiþ oysa

Onca zaman yine þairin kayýp yetilerinde

Bir isyan bürünse de zaman zaman,

Ne gam be ömür;

Saklý tutsam neye yarar

Hele ki yaþamak kadar zahmetli ise

Yazdýklarýna kanan o çocuk yürek.

Bir elinde kalem bir elinde boþ dünya:

Düþe kalka toplarken geçmiþin közünü

Bir de demediklerimi söylesem neye yarar?