Çapaðýnda gizli sanrýlar,

Tanrý gülüþlü adamlarýn sancaðýnda

Uçuþmakta sayýsýz kelam.

Az sonra tüysýklet zamandan aþýracaðým geceyi,

Üstüne verecek eskici sattýðým acýlarýn,

Üstü kalsýn dememi beklese de

Haz etmeyeceðim bu pazarlýktan:

Altý üstü acý, dese de adam.

Damsýz yalnýzlýðýn maktulüyüm,

Damlayan yaslarýn izini sürerken,

Yaþlarýný çaldýðým o yaþlý kadýnýn

En derin yasýyým yine makamsýz bir yalnýzlýk,

Dercesine düþ bekçisi ahir zaman

Bir de yalýn zehriyim düþlerimi öldürdüðüm.

Zamaným dar, be Leyla, diyen Mecnun’unun yalancýsýyým:

Kat kat badana yapan kadýnlarýn simli gözyaþýyým

Ve sürmediðim rujlarýn kara lekesi

Ya da kýrmýzýya çalan gülüþlerin bekçisi

Bir rimel tadýndayým.

Noksaným doðmadýðým;

Aynýyým aslýnda doðduðum günün yüzü suyu hürmetine

Sadece günahlarým fazla her ölümlü gibi,

Tutuklusuyum deli aþklarýn,

Delirdiðimin kanýtý iþte düþtüðüm her aþkýn

Tek sanýðý.

Hey, sen kadýn, diyen savcýnýn baþ tacý bir ölüyüm;

Ölümüne sevip

Yeniden dirilmeyi unuttuðum bir sabahýn da

Müridi iken Tanrýsal gülüþleri iblisin.

Ne o, sen de mi kovuldun cennetten,

Demesini bekliyorum

Bir de saf tutan o saf umutlarým.

Kara tahtanýn en saygýn lekesiyim;

Metazori sevdalarýn tatlýsý keþkül tadýnda olsa keþke

Hayat bir de saðalttýðým dünlerin kýyýmýna

Kim dur diyecek, demelerin de müsebbibi:

Yorgun tayfasýyým anlayacaðýn, o yaþamadýðým hayatýn.

Teyelliyorum dünle bu günü

Bir de sýrýtmasa þu yarýn denen düþ yeli.

Hadi, oradan nezdinde yoklamamý alýyor Tanrý;

Ben ki varlýkla yokluðun arasýnda bir döngü;

Gidip gidip dönemediðim uzak ülkelerin

En yüzsüz turisti;

Bir elimde pusula

Diðerinde reçetesi aþk denen yangýnýn;

Kadim dostlarýmla beraber gömün beni

Dememi asla beklemeyin:

Onlar çoktan sývýþtý düþlerimden.

Dün demeyi isterdim lakin

Dünümde de yokmuþ kin besleyen neferleri

Yorgun yüreðimin.

Ah ki ben;

Döngünün kayýp çocuðu;

Resmeden yine ve sadece Tanrý;

Ellerimden kayýp düþen pervasýzlýðý

Islah etmesini dilediðim mürþit gölgem,

Kambersiz düðünlerden hepten kovulmuþ

Þu çocuk lehçem

Bir de uydurduðum masallardan arakladýðým

Sevdalý kahramanlarým;

Yine beni benden eden.

Ne o vakit çok mu geç?

Mutluluða pervane bir ölümlü için,

Ismarladýðým ne ise artýk düþsün peþime

Ha bir de týnýsý þu melun þiirin,

Bari bunu çok görmeyin.