Ben bir sazým sense ozan, kollarýna al beni,

Yaslanayým dizlerine, hülyalara sal beni.

Aþkýn ile müptelayým, meftunum cemaline,

Gül dalýndan mýzrabýný, vur telime çal beni,

Sevda yüklü naðmelerim, yükselsin perde perde,

Beste eyle, güfte eyle, koyma sakýn lal beni.

Sevda yüklü þarkýlarý, duyan bütün bülbüller,

Bu nasýl bir feryad diye, etsinler sual beni.

Eðer bir gün taþýmaktan yorulursa kollarýn,

Bir köþeye býrakýp da, eyleme ihmal beni.

Gece gündüz hayalimde, her daim dilimdesin,

Göremezsem eðer seni, mahveder bu hal beni.

…

Ben kâðýdým sense kalem, hece hece yaz beni,

Sevda yüklü cümlelerle, þýmartýver az beni.

Sakýn silme yazdýðýný, öyle kalsýn, karalama,

Tercüman ol hallerime, býrakma ahraz beni.

Sinemdeki gizli derdim, seninle gelsin dile,

Ahvalimi tek bilensin, âlem anlamaz beni.

Doðru yanlýþ neyim varsa, eksiksiz anlat ama

Önce medhüsena eyle, sonra da ikaz beni.

Ýster katla koy cebine, ister dosyada sakla,

Fakat sakýn çöpe atýp,  eyleme infaz beni.

Candan öte cananýmsýn, gönlümün sultanýsýn,

Kem sözüne kýrýlýrým, sanma aldýrmaz beni.