Noktalarýn hüznüne vakýfsa insan hele ki nasýrlaþan yüreklerde bir çiçek olmayý dilerken.

Rahmetin ýrak durduðu sýradanlýk kadar gelip geçici yine o hegemonyada zaman ve mekân özürlü bir tomurcuk kadar saflýðýn telaþýnda büyüyen bir çiçekten medet umup… koparýlmasý an meselesi ve bu ihtimalin yürek çarpýntýlarý ile iþtigal.

Tüneyen hezeyan kadar yalnýzlýðým da ýrak huzura ve bileþkesinde sayýsýz beyitle hasbýhal etmenin verdiði sunumda iþte bir noktanýn terennümüne vakýfým.

Zararsýz bir aþk benimki yine hasbýhal ettiðim boþ zeminde bir yandan boykot edildiðime mi yansam yoksa yanýp da aþkýn kelamýna bir buse mi kondursam…

Uzaklara da vakýfým hani.

Gel-geç aklýn meali bir tümleç þakýrken gecenin ýþýltýsý pek bir delice belki imlerin tezahüründe, þýk bir hüzün kadar ýssýzlýðýn da dibine vurmuþken.

Anneliðimi asla sorgulamazken anne yüklü söylemlerde ben hala kendimi bir çocuk olarak görürken.

Nakþeden ne hoþ bir serpinti belki Haziran kadar da yüklü kimliðimle kanat çýrpýyorum yaz’ýn esintisine karýþan bir koku kadar yüreðimi koklarken belki sevginin dokusunda bir serenat ýsmarlarken evrene.

Asýlsýzlýðýn güdümü ile ters açýlý bir yüklem peyda oluyor ansýzýn yine aslýna ihanet eden bir eylem.

Gitmekle aklýný bozmuþ insanlara bakýyorum da ve gelmenin ne denli meþakkatli olduðunu bilmemelerine þaþýyorum.

Gittiklerim…

Yüreðimden gönderdiklerim.

Bana, git diyenlerin aksanýnda peltek bir alay mý var nedir?

Seferberlik ilan ettiðim gece pek bir sýrnaþýk yine aþklarýn ilahýna düþüyor da yolum…gözümden düþen çiy tanelerine soluyorum hiçliðimi aslýmý kaynak gösterip yeni baþtan inþa etmek aslýnda insanlýðýn tutumunda tutuk bir sevgi gösterisine tanýklýk ettiðim.

Sevmelerle bozmuþ iken aklýmý…

Nefretin hicvine tutsak olanlarý görüyorum da…

Dilinden aþk’ý düþürmeyenlerle yolum asla kesiþmesin hani: tecrübe ile sabit ne çok aþk kýyýma uðruyor aslýnda nefretleri ile kýyama durduklarýný sanýp nasýl da kýyýyorlar birbirine.

Telaffuz ettiklerim sýradan olsa keþke aslýnda pekiþen iç sesime bir de men cezasý versem ve ciddi anlamda sonlandýrsam her þeyi üstelik gitmeden sonlansam; üstelik sevip sevilmeden sonlanmaya razý gelsem.

Evrenden gelen ne çok sarkýt yine içime konan yavru serçenin firari yüreðini görüyorum da… pencerenin pervazýnda büyüdü ufaklýk: önce annesi ile arz-ý endam etti ve günler sonra da bir baþýna uçup geldi penceresine yüreðimizin…

Hayvanlar hatta kuþlar dahi sevip güvenmeyi öðrenmiþken yavru serçemde bilfiil gözlemlediðim o cesur ve vakur varlýðý ile nasýl da ders veriyor bizlere.

Alnýmýzýn akýyla yaþamak varken belki içimizdeki sevgi engelli o kayýp fýtratýmýza buyuruyoruz sebepsiz yere sevmemeyi sonrasý malum.

Gözlerimde iri damlalar mevcut lakin yaz yaðmuru deyip de geçiyorum.

Kulaklarým hem saðýr hem meftun zira aymazlýðýn inkýlabýný yazan bir yoksunluk faslý.

Þimdimi týkýyorum bohçaya ve üstüne lavanta kokularýný boca ediyorum.

Zihnimle ahenksiz ruhumun çatýþmasýna maruz kalýp da yazmamak mümkün mü belki milyonlarca cümle kurma istemiyle sadece arz ediyorum evrenden bir milyon yýl daha yaþamayý.

Efkârýn cüssesi pek bir büyük pek bir heybetli; içimin yalýnlýðýnda hâsýl olan o karmaþa ile ikilemler yüklüyorum mevsime zaten sabahý kýþ akþamý bahar olan þaþkýn Haziran’dan bile dertliyim.

Surlarýn etrafýnda dönenen beyitlerim; aþkýn ýsrarcý vurgusuyla istem dýþý sevmek pek bir akla zarar lakin hayatýn da tadý böyle çýkýyor.

Az evvel kaybettiðim o masum baþlýk hala firarda ve az sonra yazacaðým yazýnýn büyüsü ile imtina ettiðim ne ise bir bir döküyorum eteðimdeki taþlarý.

Cüssesine bakýp da aldanmayýn ha: küçük bir serçe yavrusu yeri geldi mi aþkýn da dibine vurur insanlarýn da suretine öylesine seyyah imgeler saçar ki þaþar kalýrsýnýz.

Ruhumun dinginliðe kavuþtuðu andýr ne de olsa uzak yollardan geldim yine hem de beyit beyit kendime kendimce anlamlar yüklediðim…