İnsan yürürken bakmaz mı acep yoluna
Yolunda giderken yârini takmaz mı koluna
Gündüz geceyi gece gündüzü kovalarken
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Boynuna yar boynuna incileri takayım boynuna
Hayran kalınmaz mı o güzelliğinle salınan boyuna
Alıp sarayım gülümsemenle seni ben koynuma
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Yârsiz bu dünya insana olur karanlık bir zindan
İnsan sevmez mi salınarak gelen o yâri candan
Sevmeden sarılmadan ecel alır götürürse bir andan
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Boynuna yar boynuna incileri takayım boynuna
Hayran kalınmaz mı o güzelliğinle salınan boyuna
Alıp sarayım gülümsemenle seni ben koynuma
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Sev Gülveren’im sen yârini candan sevmeye devam et
Elinden geldiğinden fazlasıyla sev onu her an gülümset
Bir gün bu canı ecel alıp götürecek yâr olmadan elbet
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Boynuna yar boynuna incileri takayım boynuna
Hayran kalınmaz mı o güzelliğinle salınan boyuna
Alıp sarayım gülümsemenle seni ben koynuma
Sarılmaz mı bir yârim var diyerek boynuna
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren