Kendini az bilirsen gönülde gülersen
Yalan sözü yok sayarak doğru söylersen
Unutma ölümlüsün hesap soran Mevla var
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
Hak sözü bilmeyen söylemeyen devrilir
Hak sözlü olan gönülde seven elbet sevilir
Ömür baki değil sonu vardır ecelle gidilir
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
İnsan kuldur hakka ya şucu ya bucu değildir
Şucu bucu ise sözü söz iradesi tam değildir
İnsan insan kokmalı hem de burcu burcu sözü bir
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
Kader ecel ile gezer kulun boynunda
Bazen keder bazen mutluluk gezer yolunda
Kul isterse Mevla verir bekler istasyonda
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
İnsan hayatın hem dışında hem içinde
Emir vaki olunca ecel karşılar günün birinde
Hakkın sözü düşmemeli yaşarken kulun dilinde
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
Bir bakarsın biter ömrün mevsimi
Hak yoluna girersen yaparsın devrimi
Nefis şeytanı dize getirir yaşarsın yaz mevsimi
Sev gönülde hakkın emrini yaşarken bil sen
Mezara hakkın emriyle sen girmek istersen
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren