Bir sevenim vardı terk etti gitti darda bıraktı
Her sözü bakışıyla sanki gülüşüyle bir baldı
Zehir içirdi eliyle hasret iline beni salarak
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Ne bir sen ne bir ben kaldı seni eller aldı
Hasretin gözyaşıyla sızıyla bana şimdi kaldı
Söylesene ey zalim seni benden fazla kim sevdi kucakladı
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Yara bende kaldı mutluluk şimdi seninle oldu
Melek sanmıştım yanıldım yüreğimi yakan kordu
Sormayın bana gurbeti yaşanması hayli zordu
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Ne bir sen ne bir ben kaldı seni eller aldı
Hasretin gözyaşıyla sızıyla bana şimdi kaldı
Söylesene ey zalim seni benden fazla kim sevdi kucakladı
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Ömür geldi geçti akıp gidiyor gidenler gelmiyor
Sen ne kadar seversen sev elin kızı sen gibi sevmiyor
Hasret oturdu bu sineme git desem de çekip gitmiyor
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Ne bir sen ne bir ben kaldı seni eller aldı
Hasretin gözyaşıyla sızıyla bana şimdi kaldı
Söylesene ey zalim seni benden fazla kim sevdi kucakladı
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Gülveren’im hepimize gün biçilmiş geçmez desende geçiyor
Ömür dediğin üç günlük beş gün olsun desende olmuyor
Zalimsin ey sevdiğim mezarın benim ahımla gözyaşımla dolacak
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Ne bir sen ne bir ben kaldı seni eller aldı
Hasretin gözyaşıyla sızıyla bana şimdi kaldı
Söylesene ey zalim seni benden fazla kim sevdi kucakladı
Bak bakalım şimdi ardına ne bir sen ne bir ben kaldı
Mehmet Aluç- Âşık Gülveren