Hani altýnda oturduðumuz aðaçta dökülür yapraklar

O oturduðum masa bizimle mazide güzellikleri saklar

Gitmesek de biz o masa hala bizi orada bekler

Karþýsýndaki daðda hala menekþeler dün gibi kokar

Sen gelmesen de ben her yaz sonbahar oradayým

Güneþ ufukta doðarken saçlarýnda rüzgârda sanki uçar

Gelir bir yerlerde kokun saçlarýnla ben hala koklarým

Mazinin içinde gezinirken hala ben seni ararým

Masamýzýn üstüne not yazdým býraktým okursun

Belki okuduktan sonra beni bir daha zor bulursun

Hemen alýnma küskün deðilim ondan söylemedim

Bir ayaðýmýz çukurda gelme dedim gelirsen çok yorulursun

Mehmet Aluç –Âþýk Gülveren