Doðdun bu âleme güneþ misali

Göðsünde taþýdýn âlem ile hilali

Âlemlere Rahmetsin dedi Yüce Mevla

Köle iken azat ettin zenci Bilal’i

Ezaný okuttun o Bilal’e ahenkli

Zalimler beklemedi böyle bir anormali

Zenci köleydi, insan saymazdý ahali

Irkçýlýðý yerle bir ettin getirdin adaleti

Âlemlere Rahmetsin sen Resulullah(S.A.V.)

Nur yüzünden nurlar akardý

Müslümanlar sana hayran bakardý

Zalimler saltanatý yýkýlmasýn diye tuzak kurardý

Yüce Mevla araya yýkýlmaz duvarlar ördü

Zalim olanlarýn hayatý zaten zarardý, onlar kördü

Cemalinde vahdet nuru parlardý

Bunu görenler sana doðru koþardý

Seni öldürmeye gelen Ömer bin Hattab

Nurunu gördü ölü iken birden canlandý

Ýman eden kul oldu cenneti kazandý

Daðýttýn sen bu âleme bol bol rahmeti

Âlemlere Rahmetsin sen Resulullah(S.A.V.)

Sana koþan sanki koþardý cennete

Seninle olanlarla buluþacaksýn ahirette

Sende cennet kokusu vardý bir de gülüþünde

Mazlum gönüllere sendin reçete

Senden güzeli nurlusu gelmemiþ cihana

Sana nurlardan nur vermiþ þükür Rahmana

Seninle yürümek isterdim ben yan yana

Gözlerinden bir bakýþ deðseydi bu cana

Peygamberimsin Âlemlere Rahmetsin

Mevla ile sana kavuþmak yoksa, kul caný ne etsin

Mevla ile sana kavuþmak yoksa, parçalansýn bu can gitsin

Ümmetim yoksa istemem dedin

Daðýttýn sen bu âleme bol bol cenneti

Âlemlere Rahmetsin sen Resulullah(S.A.V.)

Tuba gibi âlemi sardý nurunla kokun

Ýmansýzý iman ettirmek için kalmadý uykun

Ýnsanlarý çok severdin buydu tutkun

Ýnsanlýða dedin gelin cennete buyurun

Seni görmek isterim tutulsun nutkum

Bir ömür yanýnda kalayým ben mahkûm

Daðýttýn sen bu âleme bol bol cenneti

Âlemlere Rahmetsin sen Resulullah(S.A.V.)

Mehmet Aluç –Aþýk Gülveren