Bir isyan değil hayattaki bakışlarımız
O zaman ne anlamı olur yaşayışımızın
Keder sesimize ses çığlık ise anlayalım
O zaman ne anlamı kalır insanlığımızın
Taşlar kaldırımlar donsa da bizler donmamalıyız
Üşüsek de ayazda birini ısıtmalıyız
Yaprak bir bir dökülürken yaprağı anlamalıyız
Geri dönecektir yaprak yeni umutlarla
Taşlar kaldırımlar donsa da bizler donmamalıyız
Işığın mavi rengi olmasak ta bir mum ışığı olmalıyız
İstasyona varan tren olmasak da varmalıyız
Üşüyen caddeleri mahalleri aşkın buharıyla ısıtmalıyız
Taşlar kaldırımlar donsa da bizler donmamalıyız
Üşüyorum Nazım Hikmet gibi hasretin içinde
Gözlerimde tüter memleketim, ölüm terk edişimde
Varır mıyım bilmem bende herkes gibi günün birinde
Taşlar kaldırımlar donsa da bizler donmamalıyız
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren