İnsan nasıl sanır dayıyı bilmem ki ayı
Köprümü biter mi yürüdükçe bu âlem de
Bilirim denilmez ayı hiçbir zaman dayıya
İnsan demek silermiş böyle bir kalemde
İnsan yalnız çekmez bilirim cefayı
Yakınları da çeker beraber alayı
Ne öğüt söz dinler nede onca kalayı
İnsan demek silermiş böyle bir kalemde
Olamaz bunlar böylesine desende hayır
İnsan kadrini bileyende gelmez hayır
Birde yokuş bilmez çıkarır demez bayır
İnsan demek silermiş böyle bir kalemde
Haydi, insan böyledir engel olmasan yan
İnsan değerini bilmez yakar demez ki can
Şeytan gözünü bürümüşse birde akıtır kan
İnsan demek silermiş böyle bir kalemde
Gülveren’im gel de şimdi hayra yor
Bak gönüller yanıyor sanki yakan kor
Haydi, şimdi cevap için kime soracaksan sor
Cevap insanla kayıp bulursan sönsün bu kor
İnsan demek silermiş böyle bir kalemde
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren