Gönlüme hasretle çileyle yazsan aşkı sevdayı
Bir ah etmem haktan gelendir onsuz açamam kapıyı
Yaşar mıyım çeker miyim bilemem hakka sığındım
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Aşk ile gelen gelsin çekerim onunla ben cefayı
Meyhanelere giderek zinhar dağıtmam kafayı
Bir güldürsün sonra cefası sefa gelir yaşat aşkı sevdayı
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Bu can canlar içindir başkası bilmem ne içindir
Aşkla cana koşmazsa bu gönül çektiği çile nicedir
Canı veren aşkı veren haktır ara sevdiğin nerdedir
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Mevlana Yunus vardılar aşkla yaratan hakka
Aşktan gönülden ara ne var bu dünyada başka
Bende yollarından giderim varır mıyım aşka
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Hece hece aşkı yazanlar varken bir söz nedir
Bilirim anladım aşkla insan var olan gönüldedir
Mevlana Yunus yaşarlar gönüldeler ölmediler
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Bu can gider geride bir sözü acep mi kalır
Yoksa böylesine yazan bu âşık hep mi yanılır
Aşkla aç kollarını bana bu âşık bir ömür sarılır
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Gülveren’im der ki gönlüm bu şiirimi sana yazdım
Anla işte böyle aşkı uçarak var gönüllere başka ne lazım
Elinde kala kala birkaç şiirle kaldı çalınmaz kırık sazım
Sen ara bul düşün aşkı sevdayı gönlüme yazmayı
Mehmet Aluç – Âşık Gülveren