Saat Gecenin Üçü, Bedenim Uykuya Göç Etmek Ýsterken Ben Erteliyorum Mütemadiyen

DELÝLÝKTE BÖYLE BÝR ÞEY MÝ DÝYE MERAKTA ETMÝYOR DEÐÝLÝM ASLINDA!

Gece, saat gecenin üçü, bedenim uykuya göç etmek isterken ben erteliyorum mütemadiyen, aklýmda sen varsýn, sanki aklýmda senin olmasý bana ne kazandýracak vakti öldürmekten, yüreðime sapladýðýn hançerin sancýsýný hissettirmekten baþka… Sanki bu hançerin acýsý sancýsý çýkmasýn istiyorum uyuyunca birisi çýkaracak, seni her an hatýrlatan bu hançeri çýkacak diye korkuyorum, uyumak istemiyorum, delicesine bir saçmalýk benimkisi! Delilikte böyle bir þey mi diye merakta etmiyor deðilim aslýnda! Neden normal bir insan gibi saat gecenin on biri on ikisinde yataðýma girerek uyumayý seçmiyorum artýk sen anla, gerçi beni anlamýþ olsaydýn çekip gitmezdin ey zalim yâr…

ÝÞTE BÖYLESÝNE SABAHI OLMAYAN GECELERDE SENÝ ANLAMSIZLIKLARIMIN ÝÇÝNDE ÝHANETÝNÝ TERK EDÝÞÝNÝ DÝBÝNE KADAR YAÞIYORUM

Ýþte böylesine sabahý olmayan gecelerde, seni anlamsýzlýklarýmýn içinde ihanetini terk ediþini dibine kadar yaþýyorum, belki þimdi sen þimdi tatlý uykunda aklýnda ben olmadan, mýþýl mýþýl uyuyorsundur! Nasýl beceriyorsun böylesine yatmayý? Aklýna ne getiriyorsun hatýrlamamak için bilmiyorum, beklide sen de ben gibisindir kim bilebilir ki, diyerek gönlüme az su serpiyorum ama neden gittiðini söylemeden gittiðini de anlamýyorum, gerçi ilk altý aydan sonra birbirimizi tanýyamaz olmuþtuk, birden bir ne olduysa? Sanki ilk o altý ayý zoraki yaþamýþtýk, lakin bizi zorlayanda yoktu neydi?

BELKÝ DE BAÞARISIZLIÐIMIN NEDENÝNÝ ÇÖZMEYÝ ÝSTÝYORUM, AMA ÇÖZEMÝYORUM PESTE EDEMÝYORUM

Ýþte böylesine dejavu de karabasan karasaban kara yatan de ne dersen de, aklýmda binlerce soru cevapsýzlýk yatýrtmýyor, beklide ben davet ediyorum bunlarý seni anlamak için, gerçi anlasam da ne olacak sen gittikten sonra! Boþ iþte, boþ iþlerin peþinde uykusuzluðu yaþýyorum, yatmýyorum… Belki de baþarýsýzlýðýmýn nedenini çözmeyi istiyorum, ama çözemiyorum peste edemiyorum, yatak benim halimden isyan ediyor, þekli þemalý deðiþti týpký benim gibi. Artýk kendime seni yasaklamalýyým hatýrlamamak için ama nasýl, gidiþindeki acýyý içimde çýkardýðým an olabilir, kendi elimle yüreðime sapladýðýn hançeri kendi elimle, haklýydý diyerek çýkardýðým gün olabilir, olabilir mi? Olmayabilir mi? Beni güldürebilir mi, yoksa böylesine bitirebilir mi? Bakalým göreceðim, ondan sonra son sözü söyleyeceðim, seni tamamen sileceðim ve kendi yoluma, yeni umutlarýn eþliðinde devam edeceðim inþallah, þimdilik ziyan olmuþ halimle bu ziyankarlýðýma aldýrýþ etmeden sana hiçbir þey söylemiyorum…

Mehmet Aluç