Ey sevdiceğim söyle bana derdini
Neden dikenle doldurdun dillerini
Suçum neyse söyle bende bileyim
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Sözlerini anlayamaz bu gönlüm sözlerini
Nefret ile bakar bana kapat o ela gözlerini
Ellerin yalan sözlerine inanır alırsın dikenlerini
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Açıkla bileyim nedir benim bu bilmediğim
Sana tatlı dilimle ben derim işte sevdiceğim
Başım alıp diyar illere mi ben gideceğim
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Sözlerin bu bağrımı deldi parçaladı bilmezsin
Neden seni canımdan çok sevdiğimi bilmezsin
Bizi ayıranların kem sözlerine nasıl gerçek dersin
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Elden ne gelir çaresizliğime ben ağlarım
Ben bu gönlüme gitmeyi nasıl anlatırım
Belki anlarsın diyerek kapında yatarım
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Gelme artık yanıma yaşadığım yer virane
Gönlüm yıkıldı artı deme sakın çare ne
Sahip olmadın iyi bilsen o dikenli diline
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Tükendi gayri tüm sözler toprağa gömüldü
Seninle istediğim tatlı şen bir ömürdü
O dikenli dilinle
sözlerin gönlümü öldürdü
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Gidiyorum demek biliyorum çare değil
Seni çok sevdiğimi ama öldüğünü de bil
Sende benim gibi gönlünde beni sil
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Gülveren’im der artık yeter dizlerini dövme
Gönlümde yanan aşk söndü külünü üfürme
Yanmaz artık sönen ateş son sözünü söyleme
Son sözünü söylemiştin artık boşuna da üzülme
Dayanamaz anlayamaz gönlüm sözlerini
Mehmet Aluç-Gülveren