Yalnızlığın bir bildirgesi olmalı ve
beyan etmeli lügat kendi dilinde sürünen bir acıyı da lav etmeden ve hor
görmeden aşkı da sunmalı beyit beyit beyanını.
Özünde saklı olanı sözüne.
Sözündekini de özüne indirgeyen…
Dokunaklı mısraların tanrısıydı
alfabe
Açılmayan gözlere de bir kordan hece
aşkın asma katında
Uyuyan sevdalı bir yürek, baş
koymuşken
Hüznüne sahip çıkıp çıkacağının
vebali de
Somurtuk bir mizaçla içine ç/ekmişken
şiir dilinde.
Büyüyen bir hale belki de sarkıt
Damlatan gözyaşın bin bir yeis ile
Sürgün edilen meftun düşler
Sil baştan,
Demenin maharet olmadığı bir ikilem
İçine düşülesi kuyunun sarnıcı
Artık hangi yarım akıllı atıysa beni
bu deliğe.
Sözcükler asılı bedenimde
Yakıcı bir güneş her biri
Üstelik yazın da nemi askıntı gözyaşlarıma
Alın teri benim sevgimle işlediğim
dizeler
Alın teri sevginin de mahsulü
Köhne bir lahit misali
Ömrümü heba ettiğim o şecere
Hani hangi gücün de baskısı yok iken
üstümde
Kendimce çizdiğim bir rota.
Hayatın alfabesi
Deniz tuzu yakarken gözlerimi sair
hecede
Denizle özdeşleşen bir mavi
Çemberimde gül oya, misali
Çizmekten men ettiğim kendimi
Aşkın ve mutluluğun resmi.
Soyut imgeler takılı bağcıklarında
ömrümün;
Kanıksadığım tüm deliller ve kurallar
Bir içimlik ömrü bağışlamışken
hayallerime
Belki de kundaklanandı hayallerim
Düş gücüme yenik düşüp
İki seksen uzandığım ringinde
yenilmişliğin
Göğsümde bir nişane:
Evrenin en saf insanı olsa olsa.
Çözülen
Hecelerde demlendiğim bir vecize
Akıl ambarında didiklerken zihnimi
Boca ettiğim ne çok hatıra.
Zambakların kokusu deler geçer de
aklımı
Ruhumun kepenkleri nasıl oldu da
Geçit verdi geceye ve şiire?
Şimdimle mahzun;
Dünü bir hadise
Geçmişi örten isin kalktığı her şiir
vakti
Dökerken içimdeki kor heceleri
Bir uzlaşı belki de evrenin dokusuna
işlediğim
Titrek ellerimde bir örüntü.
Maviden ibaret son zamanlarımın
favori rengi,
Siyahı sevdiğim ahir zamanda
Dökümlü eteklerinde şiirlerin
Yüzümde güller açtığını söyleyebilsem
keşke.
Adımla sanımla
Yalnızlığın makamı nasıl hala
silinmediyse
Dinginliğin özlemine biat
Sudan sebeplerle dışlandığım hayat
denen rutinde.