Yalnızlığın bir bildirgesi olmalı ve beyan etmeli lügat kendi dilinde sürünen bir acıyı da lav etmeden ve hor görmeden aşkı da sunmalı beyit beyit beyanını.

 

Özünde saklı olanı sözüne.

Sözündekini de özüne indirgeyen…

 

 




Dokunaklı mısraların tanrısıydı alfabe

Açılmayan gözlere de bir kordan hece aşkın asma katında

Uyuyan sevdalı bir yürek, baş koymuşken

Hüznüne sahip çıkıp çıkacağının vebali de

Somurtuk bir mizaçla içine ç/ekmişken şiir dilinde.

 

Büyüyen bir hale belki de sarkıt

Damlatan gözyaşın bin bir yeis ile

Sürgün edilen meftun düşler

Sil baştan,

Demenin maharet olmadığı bir ikilem

İçine düşülesi kuyunun sarnıcı

Artık hangi yarım akıllı atıysa beni bu deliğe.

 

 

Sözcükler asılı bedenimde

Yakıcı bir güneş her biri

Üstelik yazın da nemi askıntı gözyaşlarıma

Alın teri benim sevgimle işlediğim dizeler

Alın teri sevginin de mahsulü

Köhne bir lahit misali

Ömrümü heba ettiğim o şecere

Hani hangi gücün de baskısı yok iken üstümde

Kendimce çizdiğim bir rota.

 

Hayatın alfabesi

Deniz tuzu yakarken gözlerimi sair hecede

Denizle özdeşleşen bir mavi

Çemberimde gül oya, misali

Çizmekten men ettiğim kendimi

Aşkın ve mutluluğun resmi.

 

Soyut imgeler takılı bağcıklarında ömrümün;

Kanıksadığım tüm deliller ve kurallar

Bir içimlik ömrü bağışlamışken hayallerime

Belki de kundaklanandı hayallerim

Düş gücüme yenik düşüp

İki seksen uzandığım ringinde yenilmişliğin

Göğsümde bir nişane:

Evrenin en saf insanı olsa olsa.

 

Çözülen

Hecelerde demlendiğim bir vecize

Akıl ambarında didiklerken zihnimi

Boca ettiğim ne çok hatıra.

 

Zambakların kokusu deler geçer de aklımı

Ruhumun kepenkleri nasıl oldu da

Geçit verdi geceye ve şiire?

Şimdimle mahzun;

Dünü bir hadise

Geçmişi örten isin kalktığı her şiir vakti

Dökerken içimdeki kor heceleri

Bir uzlaşı belki de evrenin dokusuna işlediğim

Titrek ellerimde bir örüntü.

 

Maviden ibaret son zamanlarımın favori rengi,

Siyahı sevdiğim ahir zamanda

Dökümlü eteklerinde şiirlerin

Yüzümde güller açtığını söyleyebilsem keşke.

Adımla sanımla

Yalnızlığın makamı nasıl hala silinmediyse

Dinginliğin özlemine biat

Sudan sebeplerle dışlandığım hayat denen rutinde.

 


( Hayatın Alfabesi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 11.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu