Bildin İse Gel Bize.
Kamil isen ara yaralı bir kul bul
Kul nedir ne demektir ara bir yol
Kendini bilmeden Rabbini kendini bil
Bildin ise gel bize oturur diz dize kul
Hayırda yarışmalı kul biliyorsan
Kazandığının fazlasını dağıtıyorsan
Aza üzülerek çok diye kızmıyorsan
Gel bize azımı çok yapalım birdir yol
Hakkın sözü söylenmeli diyorsan önce
İnsan sevmeli severken güldürmeli bence
Dersen önce insan gülsün sonra ben gülünce
Açık gönül kapımız gel bize güldürelim ayol
Gönül dil akan bir pınardır içelim dersen
Karşındaki gülümsemeden ben gülümsersen
Ben ağlayayım insanlar ağlamasın dersen
Gel bize beraber ağlayalım açılsın kol
Edep hayâ ile imanla sende gezersen
İnsana odaklı sen böyle söylersen
Ben ağlarken sen gülmem dersen
Gel beraber gülelim ağlamayalım beni bul
Kul hakkını yemem ben korkarım
Gece gündüz helal kazanır harcarım
Hesap vermekten dersen ben çok korkarım
Gel sen bize doğru ne varsa dağıtalım derim ey kul
İnsanlar için hayal kurarım dertlerine çare için
Çare Mevla’dadır duadayım gece gündüz için için
Demem harcamayaydı boşuna neden ne için sevin
Gel sen bize bunlarla sevelim sevilelim olsak ta pul
Gülveren’im adaşım kul Fikret’ten ilhamı kaptım
Şiirini severek okudum bir iki satırını kaptım/kattım
Ne kulu ne kuşu ne karıncayı dahi kanatmadım
Diyerek geldim adaşım yaraları gel beraberce saralım
Mehmet Aluç-Gülveren
Ayol: Teklifsiz (senli benli)
konuşmada