YEŞİL, KÜL VE DUMAN
Dünya ömür tüketir bir avuç toprak için;
Biz kül bulutlarına davetiye çıkardık.
Sorup sorgulamalı, neden buraya, niçin?
Bize yanlış yapılsa dünyaları yakardık.
Kara bir haber duyduk ki mahalli basından;
Santral yükselecekmiş yeşilin ortasından;
Ne ses var ne de seda adamların hasından;
Toprağa göz dikenin dünyasını yıkardık.
Bu santralı ovaya kurmanın anlamı ne?
Kayalık arazinin her tarafı virane;
Amaç yeşili yakmak, enerjiler bahane;
Böylesi yatırıma hep olumsuz bakardık.
Kül ve duman, yeşille hiç yan yana gelir mi?
Toprağın kıymetini bir başkası bilir mi?
Ovanın havasında toz ve duman olur mu?
Biz tertemiz havayı ciğerlere çekerdik.
Hemşerim karıştırma sakın sapla samanı!
Yeşilimi yakmasın santrallerin dumanı.
Coşari, ova için şimdi birlik zamanı;
Toprağa yozluk değil, bereketi ekerdik.
İbrahim COŞAR