Sözcükler asla kýran kýrana deðil ne de olsa ne metazori bir fýrtýna ne de yazmanýn meali yaþamdan da ayrý düþmezken.

Mevsimleri karýþtýrdým yine ve aklým çalkantýlý, hicvim varla yok arasý ve sevdalý beyitlerim kalemin nüktedan seyrine gebe.

Lanetse dillenen uzaðýndayým þükürler olsun.

Nefretse gizlenen asla ihanet edemem Rabbime ve kendime.

Coþkudan kasýt ise yaþama olan baðlýlýðýma zaman zaman ket vurulsa da bana sunulan hayatý yaþamak ve yaþatmak gayesindeyim elbette yüreðin meselesi çok açýlýmlý ve sayýsýz seçenek yüklü bir sayaçken.

Ýkram edilen hangi duyguysa güne eþlik eden ve günden kasýt aslýnda koca ömrün kýsa bir özeti iken.

Günü b/ölüyorum kimine göre ve sehven yaþamayý meziyet bilip yazmanýn da kendince açýlýmý iken günün tekdüzeliðini yok sayýp hayata baktýðým pencerede kim ise yüreðimi ihya eden ve de tam tersi ne de olsa kýrýlan parçalar yeniden bölünüyor ve bir þekilde ufka sabitlenip anýmdan uzanýp dokunuyorum hayallere.

Kýskacýna düþtüðüm ne varsa en çok da kendimle uzlaþmak adýna insanlarý sevmekten kasýt Rabbime yakýnlaþmak ve Ýlahi Aþkýn resminde tüm kâinat kucak açmýþken benliðe ve beden dilimden dahi çok uzaklaþtýðým yüreðin sarkacýnda görünmeyen bir güç ile yaþama olan uzaklýðýmda kimi zaman yakýnlaþýp genelde hayattan yüzde yüz firar etme istemim.

Maneviyatýn indinde taþkýn bir manivela en çok da ç/aðlayan heceler aslýnda kekelediðim koca ömrü silip avaz avaz baðýrdýðým nice þiir ve yüzlerce metin elbette kendimle yüzleþtiðim ve bu gün bana sarf edilen bir sözcüðe verdiðim aþýrý tepki.

Dar pencere…

B/akýþ alaným.

Dar olan zihniyeti mi yoksa kendimi korumak ve kollamak adýna bazý meselelerde fazlaca yol kat edemediðim mi?

Bu, fazlasýyla yoruma açýk hele ki yetiþtiriliþ tarzýmla günümüzdeki bazý davranýþ kalýplarýný tasdik etmediðim için midir ne, fazlasýyla da kopuk yaþayabilmekteyim hayattan oysaki benim edindiðim izlenim o ki; herkesten daha coþkuluyum ve tüm geri çekilmiþliðime raðmen ben sayýsýz çentik atýyorum hal ve gidiþatým kimin gözünde artýk neye denk düþüyorsa.

Bazen dalgalar aþýndýrýrken yorgun kýyýlarýný þehrin ve de ruhumum.

Ve eþleþtiðim elbette yorgun þehrin güzergâhýnda ben ki; bir seyyah ve ben ki; iklime bile karþý gelen ama sadece Rabbime karþý gelemediðim ve kaderin buyruðuna itaat edip kendime çizilen yolda ve çizgide dengede kalmak adýna kimi zaman kabaran duygularýma ve iç sesime de asla ket vurmadýðým inancý elbette yazmanýn da bana saðladýðý katký ile kendimce meselelerimi kotarmak adýna muteber bir yol bellemiþken kalemimin hayatýma olan etkisini asla göz ardý edemezken.

Bir tasvirse duygular…

Bir teþbihse.

Bir yanýlgý belki de.

Ve her alýntýda çaldýðým deðil çalkaladýðým duygularýmla bir armoni yaratýp bir seremoninin eþliðinde kendimi çekip çýkardýðým o gayya kuyusunun asla da korkulacak bir yaný olmadýðýna kanaat getirmiþken.

Elimde deðil ne de olsa.

Elimde deðil iþte duygularýmla yüzleþtiðim her izlekte ben sadece sanrýlarý öldürüp sancýlý var oluþuma ýþýk tutan ve beni yüzeye çýkarak bir sevgi ve benlik davasý güdüp ve daha çok sevip insanlarý ve kâinatý kendime de bir çýkarým yaptýðým ister istemez ve inatla sözleþtiðim üzere maneviyatýmýn gücüne tanýklýk edip huzura ve aþka doyduðum bir liman elbette kimliðimle deðil yüreðimle sarpa sarmýþken bunca duygu ve kelime.

Daha doðalý ne olabilir ki üstelik?

Sevgi.

Hayal kýrýklýðý.

Ve ani bir taþkýnla öfkelenip saman alevi gibi parlamanýn ardýndan söndüðüm ama coþkum asla hýz kesmezken.

Ölümlü mizaçlarýmýz.

Belki de nice insanýn ölümcül ihtirasý her nasýlsa ilgi alanýma girmeyen ve ben asla ve asla birilerine benzemek adýna çaba harcamazken.

Öðrenciliðimden bu yana aklýma yatan en temel öðreti; öðrencilik cübbemi bir ömür sýrtýmdan çýkarmaya niyetimin olmadýðý ve günbegün büyüyen bir haz ve coþku ile nemalandýðým nice insan ve binlerce edim elbette en büyük lüksüm sevip öðrenmekle iþtigal sindirmek iken hayatý ve söylemlerden nazarý itibara aldýðým bazen çökkün bir günün ve yüreðin bende yarattýðý tahribat ama sadece ve sadece kendime kýzdýðým ve aralýksýz kendime söylendiðim ne de olsa birincil vazifem iyi bir insan olmanýn külliyatý iken yaþama enerjimin da çalýnmasýna artýk kimse tarafýnca izin vermeyeceðim.

Buyruklar hayatýn savurduðu nidalardan bize doðru esen.

Hükümler… kimi zaman çatal sesli kederle kader yüz göz olup da mutluluða atýfta bulunup hüznün çöreklenmesine sebebiyet veren.

Yankýsý günün.

Yankýsý ömrün.

Sýrtýmdaki delik deþik hüzün hýrkasý ve de.

Saðalttýðým nice duygu ve denklemi bilinmez dolu bir sirayet ile kendime ket vurduðum ömrün de deviniminde aþkýn rahlesinde kalemin muhtevasýna yaslanýp da…

Gerisi elbette geliyor hele ki aþký ve inancý her zerresiyle yüreðinize sindirmiþseniz.

Sevmek ve yazmak mý?

Hiç bu kadar kolay olmamýþtý üstelik bir ömrün kaybýný ben yazarak çýkarýrken kendimden ve doðallýðýmdan asla taviz vermediðim yaþama standartlarýna da darbe alsam da insanlýðýma eþlik edecek yazma aþkýyla büyümeyi bir þekilde aklýma koymuþken ve içimdeki o sýrdaþ çocuðu da inanýlmaz severken ve eninde sonunda kendimle yüzde yüz uzlaþacaðým günün özlemi ile dolu iken…