‘’Kendimin celladýyým.’’ (Alýntý)

Çalýntý olmamalý hiçbir sözcük yine de mealini alýntý olarak tasavvur ediyoruz belki de bir ömrün çalýntý olduðuna dair de bir kabulleniþ hele ki kamçýlanmýþ ruhumla sürüklendiðim o dehliz yok mu?

Kýraðý çalýyor heceleri ve baskýn nasýl ki basanýn bu sefer de yüzüme al basýyor ve mütemadiyen kurþunlanan böðrümde kramplar hissediyorum. Ýçimin duvarlarýnda çatlaklar oluþtu ve panik ataðým bu aralar pek de revaçta deðil üstelik daha yeni deprem oldu Ýstanbul’da ve ben ölümü neþeli neþeli karþýlamaya da ant içtim yeter ki depremden sað çýkmayý baþarsýn herkes ve mümkünse kapýyý çekip gideyim.

Umudun kýlcal damarlarýnda pýhtý oluþtu yine ve bozamý da içmeyi unuttum nihayetinde ekiþ tadý daha bir doruða ulaþtý ve çocukluðumdan bana sarkan bir ipe tutunup da mevsimi ve günü tehir edip mazinin özlemi ile içimdeki limonata tadýndaki havayý bir bardaða boþalttým.

Bir özür ise dünde kalan yaným.

Bir özümseme ise yarýna çýkmak adýna hala da telaþým.

Geçti gitti iþte ve yine unutuldu depremin kaç þiddetinde olduðu ve benden baþka da kimse sahip çýkmýyor artçýlarýna sözcüklerin.

Teneffüs ettiðim havadan sirayet eden yenilginin iz düþümü yine gece ve gecelediðim kadar da geçiþtirdiðim nihayetinde sakin bir güne kavuþma özlemi ile teðet geçip geceye balýklama daldýðým yeni haftanýn mizanseni elbet tüm g/örüntüler hala umut, umut diye haykýrýyor ve elimi çabuk tutup bir an evvel aydýnlýða çýkmak istiyorum.

Sözcükler de vefasýz çýktý iþte ne de olsa bir sonraki yazýya geçtiðimde bir öncekinin baþlýðýný dahi unutup yeni yazýma konsantre oluyorum ve içimdeki tüm yeis firar edip sonsuza deðin yaþamak ve yazmak istiyorum. Yazýnýn baþýnda ölümden ve depremden dem vurup da diyebilirsiniz tabii ki de: bu nasýl bir ikilem, diye belki de yýldýz haritamda unutulmuþluðumla yaldýzlý dünyanýn da albenisine kanmaktýr beni çeliþkiye sokan.

Yuttuðum tüm paragraflar bir þekilde havaya karýþýyor ve ben nefes alýp cümle biriktiriyorum nefesimde elbette gün boyu þakýdýðýma binaen eninde sonunda yazýya dökmek beni heyecanlandýran ve de dinamik tutan ve mukozamdaki sancýlý bekleyiþ illa ki sonlanýyor ve demli bir bardak çayýn da eþliðinde sermayemi kediye yükleyip minik minik kedi yavrusu misali cümlecikler hâsýl oluyor dokuduðum ve dokunduðum her karede aslýnda üçlü bir iliþki iken geliþtirdiðim: elbette duygularým, yanýlgýlarým ve kalemim.

Tekerrür eden hayatý sýradanlýktan kurtarmak elbette yazýnýn mealinde baþýmý duvara vurduðum zamanlarýn da k/alýntýsý ve izini sürdüðüm mavi ve umuda b/anýyorum sözcükleri nihayetinde canlanan bir sefalet elbette cefanýn sefasýný sürmek ve iþte m/eziyet babýnda yanýp sönen imleç aslýnda bir trafik lambasý gibi bana komut verirken ve özümsediðim kadar da önemsediðim sonram handikap olsa bile dünde kalan düþ çukurundan yüzeye çýkan gerçekler ve de paralel evrenler.

Basireti baðlanan bir tümleç ve akýbeti þiir olmaya yatkýn bir mecazi firar sanýrým içimde saklý binlerce hayalet ben kalemle buluþtuðumda çýkýyor gün yüzüne ve adýný dahi unuttuðum insanlar bir bir peyda oluyor ne zamanki aklýma gelse esintisi ve mermer mezar baþlýklarýný ovup yeniden yazýyorum hayat hikayelerini belki de kendi hayat hikayemi yazamadýðým gerçeði ile kadere duyduðum saygý ve aciz varlýðýmda yüreðin küpeþtesinde mevsim çýngar çýkarýyor ta ki beþinci mevsim bana göz kýrpana deðin.

Oynaþan alevler.

Sür-git hezeyan.

Heyecanla yazarken yaþadýklarýmý bir an yok sayýp kalemin bana sunduðu müstesna bir hayat hikâyesi.

Kibirli sefaleti ve de gerçeklerin… sözcükler yafta yüklü.

Lades, deyip teþhir ettiðim iç sesim ve ruhumun çýplaklýðýndan asla utanmadýðým hele ki ahlaki deðerler ve erdem iken en çok bana sunulan ve bir ömür adýmý, þerefimi korumak adýna kimliðime süzüldüðüm hayat denen platforma hele ki en büyük sermayem beynimdir, demenin meali ile caka sattýðým mülakatlar öyle ya; sen git þanlý þerefli bir diploma hatta diplomalar edin sonra da kariyer basamaklarýný hýzlýca týrman…

Bingo!

Hayal sepetimde saklý nice iþ fýrsatý ve ajanda yüklenmiþ sayýsýz referans ve iþ yüküm bindikçe omzuma sorumluluklarým da eklendi mi…

Kim kimin celladý ise ve kopuk baþýmda fink attýðým bir gösteri sahnesi ve tokuþan asaletim dirlik düþkünü bir yorgunluktan da arda kalan ve güneþi aya hasreti nihayetinde dibi tutan yýldýz kümesi.

Aþkýn dahi itham edildiði ve hayallere atýlan çamurla sýrtýmý sývazlayan kederle sözlenmiþ kader karþýsýnda boynum nasýl ki kýldan ince ve üç öðün t/aþkýn ýrmaklarýnda boyumu geçen duygular elbet mantýðýmý ters yüz edip içimi de ovalarken duygularýn kabardýðý bir okyanus…

Meylettiðim tüm güzellikler ise hala saklý içimde ve demli mizacý þiirin hiçlikle varlýk arasýnda incecik bir çizgi.

Baþýmý eðdim ve giyotin nasýl da þýk durdu sefil varlýðýmla da bir uyum içerisinde iken hala pimi çekip çekmemek arasýnda ikilemde kalmýþken belki de çýkacak aftan yararlanýp yeniden bahþedilecek bana mutlu ve özgür bir hayat yeter ki bekleyene kadar üç beþ satýr daha yazayým.