M.NÝHAT MALKOÇ

            Günümüzde güzel anlarýmýzý fotoðraf karelerinde donduran, hayata dair güzellikleri geçmiþe mahkûm eden, çiçek açan dallarýmýzý hoyrat elleriyle kýran, düþlerimizi kâbus haline getiren hastalýklarýn baþýnda geliyor kanser… Küçük bir rahatsýzlýk geçirdiðimizde bile hep bu hastalýðýn þüphesiyle telaþlanýyoruz. Cümleler “Acaba…” diye baþlýyor çoðu kez… Çünkü aklýmýzda yer etmiþtir kanser… Bu hastalýðýn bir gün kapýnýzý çalacaðýna dair endiþe duymayanýnýz var mýdýr? Yok elbet… Hep o soðuk kelimeyle huzurumuz kaçmýþtýr besbelli...

            Sigara ve kanser kadar birbirini çaðrýþtýran baþka kelime var mýdýr acaba? Gerçekten de sigara deyince kanser, kanser deyince de sigara geliyor insanlarýn aklýna… Bu iki kelime o derece birbiriyle özdeþleþmiþtir. Durum bu iken nasýl oluyor da insanlar para verip de sigara alýyor, bu þekilde kansere davetiye çýkarýyor. Bunu anlamakta zorlanýyorum.

Günümüzde herkes bilgiye kolayca ulaþabiliyor. Artýk herkes sigarayla ilgili çok þey biliyor. Hemen her gün sigaraya baðlý hastalýklardan ölen veya sürünen insanlarýn haberlerini duyuyoruz. Sigaranýn zararlarýný bilmemize raðmen yine de kullanmaya devam ediyoruz.

 Týp çevrelerinin belirttiðine göre sigara, kansere baðlý ölümlerin yüzde 30’undan sorumludur. Akciðer kanserlerinin yüzde 85’i sigaraya baðlýdýr. Son rakam çok dikkat çekicidir. Yüzde 85 rakamý sizi hiç mi ürkütmüyor? Ýnsanoðlu ya gaflet içindedir ya da çok cesurdur. Zira öyle olmasaydý bu istatistikleri bildiði halde sigara içmeye devam edebilir miydi? Böyle cesaret olmaz olsun. Bu durum olsa olsa deli cesareti diye nitelendirilebilir.

 Sigara içenlerin zararý sadece kendilerine deðildir. Onlar kendileriyle birlikte çevrelerinde yaþayan insanlarý da göz göre göre zehirliyorlar. Bir çalýþmaya göre pasif sigara içiminin de akciðer kanseri riskini yüzde 25 arttýrdýðý bulunmuþtur. Ne garip bir þey, düþünebiliyor musunuz? Sigara içmediðiniz halde çevrenizde yaþayan sorumsuz insanlar yüzünden yüzde 25 kanser riskiyle karþý karþýya kalýyorsunuz.

Bazý anne babalar ev içinde çocuklarýnýn saðlýðýný hiç hesaba katmadan sigara içmektedir. Çocuklarýnýn eline bir dikenin batmasýna bile tahammül edemeyen ebeveynler, tiryakiliðin getirmiþ olduðu basiret körlüðüyle nasýl da büyük tehlikelere zemin hazýrlýyorlar. Çocuklarýný, elleriyle pasif içici yaparak nikotinin soðuk kollarýna atýyorlar. Bazýlarý biraz daha duyarlý davranarak sigarasýný balkonda veya baþka odalarda içiyor. Gerçi baþka odada içilen sigaranýn zehri kýsa zamanda evin her tarafýný sarabilir. Fakat bunu hesap edemiyorlar.

Son yýllarda ülkemizde kadýnlarýn önemli bir kýsmý sigara illetiyle karþý karþýyadýr. Ýlk bakýþta dost gibi görünen bu zehir, iþ stresi ve yaþamýn zorluklarý nedeniyle sigarayý bir kurtarýcý ve teskin edici olarak gören kadýnlarý da vuruyor. Bir kere baþlayanlar bir daha nikotinin pençesinden kurtulamýyor. Bir noktadan sonra hayat çekilmez hale geliyor.

Bazý vurdumduymaz tiplerin içlerinden ‘nasýl olsa öleceðiz’ dediðini duyar gibiyim. Ölüm hakikatini inkar eden yok ki!...Elbette vakti gelince dünya denen mezradan ebedi âleme göç edeceðiz. Fakat yaþadýðýmýz sürece saðlýklý ve kaliteli yaþayacaðýz. Günde bir paket sigara içen kiþilerin içmeyenlere oranla on kat daha fazla akciðer kanserine yakalanma riski bulunmaktadýr. Bunu bile bile sigarayý tüttürmek barutla ateþi bir araya getirmekten farksýzdýr.

Hiç kimsenin saðlýðýmýzý tehdit etmeye hakký yoktur. Saðlýk deyince hatýr gönül de kýrýlýr elbet… Zira Anayasanýn 56. Maddesine göre, herkes saðlýklý ve dengeli bir çevrede yaþama hakkýna sahiptir. Çevreyi geliþtirmek, çevre saðlýðýný korumak ve çevre kirlenmelerini önlemek devletin ve vatandaþlarýn görevidir. Uluslararasý platformda temiz hava soluma hakký, temel bir “ insan hakký “ olarak yer almýþtýr. Bu hakkýmýzý sonuna kadar arayalým.

Son yýllarda çýkarýlan 4207 sayýlý kanun çok yararlý olmuþtur. “Tütün ve Tütün Mamullerinin Zararlarýnýn Önlenmesine Dair Kanun” ile sigara içmeyenlerin haklarý korunmuþ ve yasaya uymayanlara cezai hükümler getirilmiþtir. Bu kanun, sigara içenlerin sayýsýnda ciddi azalmalara sebep olmuþtur. Sigara içenlerin hareket alaný iyiden iyiye azalmýþtýr. Bazý tiryakiler tuvalette sigara içecek kadar zillet ve acziyet içerisine düþmüþtür.

Demek ki yasaklar her zaman kötü deðildir. Ýradesine sahip olamayanlarý zorlamak ve yönlendirmek bazen çözüm olabiliyor. Bu manada kapalý mekânlarda sigara içme yasaðý hayýrlý olmuþtur. Böylelikle hayat kalitemiz daha da artmýþtýr. Kimse bir þey kaybetmemiþtir.

 Eskiden otobüslerde, devlet dairelerinde, okullarda ve kapalý yerlerin çoðunda püfür püfür sigara içiliyordu. Sigara içmeyenler ise bu durumu, sýrf kýrýcý olmamak için sineye çekiyordu. ‘Dostluk mu, saðlýk mý’ ikilemi içerisinde kalýnýyordu. Çok þükür ki yeni kanunla bu sýkýntýdan kurtulduk. Artýk kimse sözü edilen yerlerde sigara iç(e)miyor, içmeye yeltenenler de bu hususta rahat hareket edemiyorlar, tedirginlik duyuyorlar. Demek ki isteyince her þey oluyor. Yeter ki yaptýðýmýz kanunun arkasýnda duralým ve takipçisi olalým.

En iyisi gelin sigara afetinden uzak yaþamayý deneyelim. Kanser korkusunu iliklerimizde hissetmeyelim. Göreceksiniz ki hayatýnýz çok deðiþecek. Saðlýkla yaþamanýn huzuru içerisinde hayattan daha çok zevk alacaksýnýz. Saðlýklý ve güzel günler için sigaraya “Hayýr” demenin zamaný gelmedi mi hâlâ?... Geldi, geçti bile…Daha ne bekliyorsunuz?...