Okumanın Az Olmasındaki Bir Diğer
Hatta İlk Faktörde ???
Düşünüyorum öyle ise varım mantığıyla,
bunca şiirlerin az okunmamasında ki derinlik, anlatım imkân ve olanak sağlayan
cümlelerden uzak olmadığını, biçimsiz belirsiz bir çeşitsizlik ile bir dilsel
anlatım bozukluğundan kaynaklanmıyor, berraklaşmış bir dil hece kelime sözcük
kavramıyla figürlerle imgelerle süslenmiş şiirimizin az okunmasındaki asıl kaynak, ufkumuzu açacak genişletecek etkilerin
fikrimizi düşüncemizi kaşıyarak, duygusal tepkiler veya mutluluk dolu tepkiler vermesindeki
hazdan mahrum olmamız veya bu hazzı elle tutulur maddi anlamda kazanç sağlamamasından
dolayı veya bedenimizden öte duygularımızdaki fizyolojik hatta fiziki yapısıyla
hazır olmadığımızdan kaynaklı olabilir bu benim var sayımım.
Diyorum ki edebi olan eserlerin en
temel yapısı olan okumanın az olmasındaki bir diğer hatta ilk faktörde
diyebilirim… Şimdi biraz daha düşününce, aşkın yapısını varış ve çıkış
noktasını gerçekten bilmediğimizden bir kenara atarak, duygu atmosferi içinde kalmaktan
korkarak okuma aşkını, daha çok para kazanmakla, kendimizi ifade edecek olan
şiirlerden kaçarak, biz kendimizi kendimize ifade etmekten mahrum olduğumuzdan
dolayıdır ki bana göre bence… Kendimiz gerçeğinden uzaklaşarak soyutlayarak
yanıltıcı hazlar ve duygusuz çağrışımların içine atmakta, cansız çözümsüzlüğün
girdabına düştüğümüzden dolayıdır. Birde amacına hizmet etmeyen sosyal
paylaşımlardaki paylaşımları okumadan, görselliğine bakarak beğenme
alışkanlığımızdan dolayıdır diyeceğim lakin bu daha yeni, oysa şiirin tanımı
çoktur veya azdır… Bence şiir kendini kaybetmiş duygu ve hislerin, yeniden
duygusal bir yaşantıya dönüşü için gerekli olan nefes alma penceresi ve okuyucunun
bakışını dünyasını düşük gösterge sinyallerini yükselmesini dezavantajla yükselten
bir araçtır. Devam edeceğim inşallah birkaç şiirle örnek vererek devam edeyim.
Benim kelime hazinem çok geniştir, derdim.
Senin bir kelimene yetemedim; git, ne demekti sevgilim?
Nazım Hikmet Ran
Dünya’nın eksen eğikliği kadar eğilsem sana,
Yine dönmezsin etrafımda bilirim.
Senin ateşin bana,
Karanlığın bana,
Tutulman o’na.
Bilirim.
İrfan Kurudirek
Üşüyor musun?
Üzülme bee!
Gel yanıma..
O kadar yaktın ki canımı;
Isınırsın. Üşümezsin bir daha.
Cemal Süreya
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik.
İnsana insan nasıl konuşur kendisiyle.
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret.
Bilmezler…
Orhan Veli Kanık
İşte içimizi ısıtan duygu yüklü şiirler,
insan okuyunca kendini içinde buluyor bana göre böyle size göre de böyledir, vesselam,
selamlarımla.
Mehmet Aluç